Предыдущая публикация
Кара чемодан. Повесть. (9)
– Әниеңнең тузан бөртеге кадәр дә гаебе юк, бала. Ялгыштым мин, улым, бик нык ялгыштым. Һәр ялтыраганның алтын түгеллеген яши-яши генә аңладым. Терсәкне тешләп булмаган кебек, гомерне дә кире кайтарып булмый. Язмыш димим, аңа сылтауның файдасы юк. https://tulpar.info/articles/ch-chm-s-r/2025-01-26/g-lfiya-ishakova-kara-chemodan-povest-9-4088329
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 8