Сөенче! “Тулпар” журналы Ozon һәм Wildberries маркетплэйсларында сатуга чыкты.

Ул арада абзарлар ягыннан таң әтәче гайрәтләнеп кычкырып җибәрде. Аңа икенчесе, өченчесе кушылды.

— Сугыш беткәнгә өченче ел китте. Без Европаны һәм андагы крәстиәнне күреп кайттык. Ул тук һәм культурный итеп яши. Колхозникны тагын ике-өч ел ач эшләтсәгез, колхозда эшләргә кеше калмаячак...

7 октябрьдә Казанда Фәрзәнә Гобәйдуллинаның “Әнием кояш икән”, Венер Исхаковның “Министр була яздым!” китапларының презентациясе үтәчәк. Шунда ук татар шагыйре Рафис Корбанның Уфада башкорт теле...

Ак бабай да, Мәдинәттәй дә Нәфисәдә нинди «чир» барлыгын төгәл белеп кергәннәр иде. Мәрт йокысына киткән кешеләргә өрәк ияләшкәнен дә, бу хәшәрәтләрнең күбрәк хатын-кыз тәнен сайлавын да беләләр.

Таңга таба, оебрак киткән бер мәлдә, Хәлим күзләрен ачып җибәрсә, каршысында Нәфисә басып тора, аңа төбәлеп карап баккан да, менә хәзер тотам, буам дигән кебек, кул бармакларын ыргаклап алга сузган...

– Балам, Хәят... – Авыр сынау кичереп, ерак аралардан өенә кайтып кергән Нәфисәнең иреннәреннән калтыранып чыккан беренче сүзләр шушы булды. – Зинһар, кичер мине... Мин сине беренче булып сөя алмадым. Күк...

– На, малкай!.. – Гомердә булмаганча, юлчы карт үзе дә җенне хәтерләткән алалы-колалы атын куалый башлады. – На! На!..