Вяселле

У вёсцы рух, у вёсцы ўздым -
Дай дарогу маладым!
Гэта ж цэлая падзея,
Калі ў сяле вяселее!
Па акрузе слухі ходзяць,
Ды вяселле пераходзяць.
Просяць выкуп цераз жарты,
На сваім стаяць упарта!
Загаддзя ўсе гатавалісь,
На надворках прыбіралісь.
У хаце мылі, ладкавалі,
Ды начлежнікаў чакалі.
Хлопцы - гэта інша справа,
Яны рыхтаваліі браму.
Зімой сосны выстаўлялі,
Летам бярозкі прыбіралі.
На шыльдачцы пажаданне
Дабрабыту ды кахання!
Пад брамаю стаіць стол,
Беленькі абрус на ём.
У графінчыку гарэлка -
Трэба выпіць па маленькай.
Тое, што не дапівалась,
Дык за плечы вылівалась!
Закусіць абавязкова
Прысмакамі з добрым словам!
Ці то холад, ці жара,
Пару паднялі - Ура!
Не апусцяць ні на сколькі
Пацалунак пад крык:”Горько”!
Маладзік ды маладзіца -
Вось такая ў нас традыцыя!
А за браму гэтым хлопцам
Выстаўлялі “паваротно”:
І каўбаскі, і катлеткі,
К ім яшчэ вядро гарэлкі.
Пілі, елі ды гулялі,
Усю акругу частавалі!
Нагадаю вам, дарэчы,
Усё цікавае - пад вечар.
Матацыклы ды мапеды -
Усе на вяселле едуць.
Будуць танцы ў весялосьці -
Можа здарыцца знаёмства.
Ну а потым нечакана
Можа перайсці ў каханне!
Вяселле грае, карагодзіць -
Ужо суседзі падыходзяць.
Пад вокнамі пазіраюць,
Каравайніц выглядаюць.
Яка сваха, які сват,
Хто каму ці кум, ці брат.
А прыгожыя якія -
Гэта пара - маладыя!
Маладыя паўставалі,
Госці ўсе затанцавалі.
Ім жа зараз не да танцаў -
Гэта нашы каравайніцы!
Вельмі смешна і ўмела
Прыбраліся, знаўшы дзела!
У веляне маладая,
Шчокі церла буракамі.
Малады ў капялюшы,
Бровы з сажы да завушша.
Жарты, спеў, разнагалоссе
Ды за месца выкуп просяць.
Гарэлачкі, трохі грошай,
Каб жыццё было харошым!
Выкуп узялі, месца здалі
І вяселле прадаўжалі.
Сват пастуквае па столі,
Запрашае к перапою.
Па чарзе ўсіх называе,
Тыя людзі пажадаюць
Сваім словам або вершам,
Сэнс адзін - усяго найлепшага!
Мы дзяцьмі навострым вушы -
Так цікава было слухаць.
Слухаць слухай, не зяхай
На падыходзе каравай!
Ён прыгожы, смачны, пышны,
А жаданей усяго шышкі!
Асабліва выпякалі,
Караваі прыбіралі.
Калі спаць пара прыходзіць,
Па суседзям усіх разводзяць.
Тут і стома, жарты, смех -
Ідуць госці на начлег.
Калі ранкам прачыналісь,
Іх кармілі, пахмялялісь,
У настроі шпарка, смела
Шыбавалі на вяселле.
А калі ўжо госці з’едуць,
Кліча гаспадар суседзяў.
Гэтак гэта ці не так,
А сусед амаль сваяк!
Мне гадоў ўжо не мала,
На вяселлі б пагуляла.
Пад гармонь або баян
Польку або падыспань,
Станцавала б у поўным шчасці
Не шкадуючы абцасы.
Нам патрэбна ганарыцца
Нашай меснаю традыцыяй!
Больш нідзе не сустракала,
Каб на браме падымалі.
Мяне добра зразумее
Той, хто быў на тым вяселлі!