Предыдущая публикация
Хонуме аз Сурия баъд аз зилзила бо гиря ин тавр мегуфт:
Дар чанд сония хонаамро ва ҳамсару фарзандонамро ҳамаро ба якборагӣ аз даст додам.
Дар ҳоле, ки солҳои гузашта фикр мекардам, ман инсони маҳрум ва мазлуме ҳастам ва он чунон неъматеро, ки ба чашм бирасад, надорам. Ва ҳамеша аз васоили хонаам норозӣ будам ва мегуфтам, қадимӣ аст ва аз он васоиле, ки аксҳояшро дар фазои маҷозӣ медидам, надорам.
Фаҳмидам, аммо хеле дер... фаҳмидам, ки ман ғарқ дар неъмат будам.
Чӣ қадар орзӯ мекунам, ки фақат як лаҳза ба хонаам баргардам ва фарзандонамро дар оғӯш бигирам.
Зиндагиятонро, неъматҳо ва фарзандонатонро дӯст дошта бошед ва ҳамеша шукргузор бошед!
Следующая публикация
Нет комментариев