Աբխազիյա լիքը հ@յու գեղ,
Իսկ @ս մեկը Յեռլիգեղ
Ջ@բ@լը գոսնիս ընթին
Գըբած @ Զակարոֆին։
Հուն գինոնգու լավ միլլ@թ,
Ունին շատ սիրուն ադ@թ,
Պոնինգու ուրինց այդին
Հետո քիչմ@լ կալխոզին։
Ընկերացոն Աբխազին
Արդվինցին ու ճենիկցին,
Թրաբիզոնցի, օրդեցի
Ըղոն խումբմը համշենցի։
Պերվի տունը Մխիթարցեց
Միրը ընթին' քիչմը մեծ,
Նեկտին գին@րգու քեռիս,
Ալայ պ@հածիմ մըտքիս։
Քարեք քեռին քյորուղջի
Ունիր տունմը ջիփ բիջի,
Հ@րեյս կեշտ@յն թուխթ խաղուշ
Ուտուշ, խըմուշ, քեֆ ընուշ։
Մ@րեյնիս հերսոտեցոն
Խալվուտքի ժողվըվեցոն,
Դըվին մեզի չար բիբեռ,
Չոր թալաշ ու թըզի թեր։
Տունը սընի վրայեր,
Տակը մըտնուշը ղոլայեր
Չար բիբեռը կոլեցաք
Հորերուս հետ վ@յեցաք։
Մորերուս հեռս բ@հեցաք,
Չար բիբեռ ուդեցուցաք,
Լավ դայաղմը մենք կերաք,
Դընըն @լ դուս նետվեցաք։
Հետո մենք @լ ներվեցաք,
Բիջիկ օգնական դարձաք
Բիդոնը դըվին ղըրկեցին
Օնուշ ջուրը Չըվտլըղին։
Բրիգադիր Մինաս Մայդրոսը
Միլլ@թին գոռաց ուր փոսը,
Դըվավ օմսվօնմը նարյադ,
Միլլ@թ @րեք դունք ղայր@թ։
Լազդ ու լյոբգ@ ցոնեցին,
Թութնին ֆիդոնը @րին,
Աշխատեցոն ամռանը
Որ վայելին ձմռանը։
Թ@րզի Գուրգենին արաբըն
Վիրա կըյնիր կանավըն,
Թութուն ու լազդ կըրերգու
Լավ կուտեր ու խըմերգու։
Մագար Թերդաթին սըրթին
Նոր դըպրոցմը շինեցին,
Մ@րեյս մեզի ժողվեցին
Հայկուշ հարգելիյին դըվին։
Ագռ@դ ցավիգու' մի վախիլ,
Արտաշը գայնագու փեդիլ,
Սպիրտով պոմբակ դըն@գու
Յետքի օրը լավնագու։
Վըր@դ գըլլի շատ յարա
Խայջիլ մի թուն բոլ փարա,
Առնուլ մի իլաջ նարկոզ
Կոռա Սերոժին Կարագյոզ։
Մաշինա գա, ռեյս գըն@
Գեշտա Սոխում ու կուգա,
Ամա միլլ@թը օտքով
Ք@ս@ կիշնու Զակարոֆ։
Մագազին գա, ստալավոյ,
Միլլ@թն @լ շատ միրավոյ,
Գիմընոն շատ նորութին,
Լսինգու նոր պատմութին։
Մենք @լ գուզինք գործ ընուշ,
Ֆիդոն թափուշ, ջուր գըրուշ,
Ջ@բ@լ բազարը էշտուշ
Նոյ նոյ հալվընի առնուշ։
Ջ@բ@լը քաղաք @ իսկական,
Տեխնիկում կա հայկական,
Դըպրոց կա մեծ, բալնիցա,
Սիրուն շինված ուլիցա։
Ըմըն շաբաթ կիրակի
Բազար կա հուն թիր@քի,
Շատ ունիսնա ծախիսգու,
Հիչ չունիսնա գընիսգու։
Վում պադվալը կուզիս միդ
Համան մըդնունգու աչվիդ
Հատիկ լյոբգըն ջըվալով
Լյոբգի թուռշին բոչկայով։
Մառնին գինին դըրված @
Կավուրմըն @լ ըղված @
Կովու յեղը չանախով,
Խաս վօզնադըն @լ մեծ փայչով։
Ֆըստըխ, ընկուզ ու կաղին
Ջըվլով դըրված @ թավնին,
Ընուց յոնի քիրիշըն
Կախված @ թըսթիչ խուրմըն
Գուզիս թուզի անուշ կեր,
Գուզիս օնուշ ձըվաձեղ,
Վըրըն լըցված թաժա յեղ
Հնու բադմ@ ըմըն դեղ։
Լազդի հացը տաք տաք
Դըրված @ փեշքիրին տագ,
Դաբգ@ թավըմը թուռշի
Շատ լավ պօն @ ուդուշի։
Յոն օր ընիս ճերմակ շորը,
Հուն տեսնուսգու խուրմի չորը,
Հետոյ@լ թուն ամբողջ օրը,
Աջըռտ@ քու ցաված փորը։
Նոյ տարուն խաշ@ հատիկ,
Ք@ստոնիկին դիր կափիգ,
Վում օր ըյնի @դ փարըն,
Հաց հոն@գու ըն քարըն։
Մեծըցաք մենք, ցըրվեցաք
Գեղին դեղըն@լ մոռցաք
Սալդի մեկ մեկ հիշինքգու
Կարոտով@լ պատմինկու։
Հերու գընացի ես գեղը,
Զոռով գըդա մեր դեղը,
Ըմըն ինչը փոխված@
Գեղը ուժե քակած@։
Կյանքըն @ @սպես, ինչ ընինք
Ալայքըս @լ դուն դեղինք,
Բազի թոռներուս պատմինք
Թե վաբշե մենք վուստիյինք։
Մեր պապերը հոզ փախոն,
Մեծ ճայդըն խալըսեցոն,
Սև ծովն@լ ն@ս օնցոն
Հարգըված ՀԱՄՇԵՆՑԻ դարցոն։
Автор
Кесян Ангин Самвеловна
Комментарии 40
Ангин