Предыдущая публикация
Левая колонка
Последний визит: 7 апр
Фильтр
Поделилась заметкой
Մարդ սիրում է իր մորը գրեթե առանց գիտակցելու, առանց զգալու, որովհետև դա նույնքան բնական է, որքան հենց կյանքը: Եվ միայն վերջին հրաժեշտի ժամանակ նկատում ես, թե որքան խորն են հենց այդ սիրո արմատները: Ոչ մի ուրիշ գորովանք չի կարելի համեմատել դրա հետ, որովհետև բոլոր մյուսները պատահական են, իսկ դա՝ բնածին, բոլոր մյուսները մեզ պարտադրվում են ավելի ուշ` կյանքի զանազան հանգամանքերով, իսկ դա ապրում է մեր գոյության առաջին իսկ օրից հենց մեր արյան մեջ:Եվ հետո…և հետո մարդը միայն մորը չէ, որ կորցնում է, այլ նրա հետ միասին կիսով չափ անհետանում է նրա մանկությունը, որովհետև մեր կյանքը, մեր փոքրիկ մանկական կյանքը, նույնքան նրան է պատկանում, որքան և մեզ: Նա միայն գիտեր այդ կյանքն այնպես, ինչպես մենք, գիտեր բազ
На этом пока всё
Войдите в ОК, чтобы посмотреть всю ленту
50
- Анжела БегларянВолгоград
- M AЕреван
- ♰ ♰ ♰ ♰ ♰Rio de Janeiro
- Lilit KarapetyanErevan
- ✹ Karen ✹Ереван