Предыдущая публикация
ԵՐԲԵՔ ԶԵՆՔՍ ՎԱՅՐ ՉԵՄ ԴՆԻ
ՄԻՆՉև ԾՈՎԻՑ_ԾՈՎ ՀԱՅԱՍՏԱՆ ՉԼԻՆԻ
Հեղինակ ԱՇՈՒՂ ԳՈՒՐԳԵՆ
Չէ',ես զենքս' ցած չեմ դնի,
Որ զավակներս անվախ ու խաղաղ քնեն,
Որ ոչ մի շուն թուրք հողս չհարամի,
Հա'ցս, ոսոխը նենգ՝ չհարամի։
Չէ', ես զենքս' ցած չեմ դնի
Քանի դեռ գերի' Մուշ ունեմ, Անի՜,
Քանի Ղարսն ու Իգդիրն է գերի,
Որ քամին նոր գու'յժ ինձ չբերի,
Քանի դե'ռ հորովել չեն երգում Վանում,
Մուսալեռում, անվախ կնուն'ք չեն անում...
Քանի' Սասունը իմ հին պապական,
Ոտի կոխան է դահճաց՝ թուրքական...
_Թուրքի հետ խոսք՞ով հաշվի գնալու .
Իզ՜ուր է, զենքն է փրկություն մեզ տալու։
Չէ', ես զեն'քս վայր չեմ դնի,
Թե' պիտի մեռնեմ, թո'ղ զոհվեմ կռվում...
Հիշ'եք զավակներս, իմ հե'տ ինչ էլ որ լինի,
Դուք չլացե'ք, իմ երգերս երգեք էլի...
Վախկոտն է միայն պարտություն կրում՝,
Հա'յը, արյամբ է հաղթություն գրում,
Արիությամբ ի'ր արիազարմ լինելը կռվում
Զոհվում է, զոհվ'ում սակայն չի ծնկում,
Կյանքի գնով է հայրենիք փրկում։
Չէ', ես զեն'քս վայր չեմ դնի,
Չեմ ծնկի', չեմ զիջի' ինչ էլ լինի։
Չէ', ես զեն'քս վայր չեմ դնի,
Մինչև ծովից_ծով Հայաստան չլինի։
03.02.2021թվ. ԱՇՈՒՂ ԳՈՒՐԳԵՆ
Следующая публикация
Комментарии 4