(замалёўкі з натуры)
У СПЁКУ
Сярэдзіна лета. І хоць штоноч выпадаюць росы, але яны не наталяюць зямлю вільгаццю. Што ні дзень -- адно і тое ж : спякота. Нібы хто напаліў вялізную печ і адсунуў засланку - дыхае млявай гарачынёй.
Кожны ранак, пачынаючы з усходу сонца, здаецца льецца ненатуральнае святло. Сонца ляніва ідзе на пад'ём - і гэта лянота, а з ёю і вяласць перадаецца і прыродзе, і людзям. Навокал пануе нейкая нязвыклая насцярожанасць: птушкі спяваюць неахвотна, хаваюцца ў засень дрэў ды кустоў; у дрымотным стане жывёлы. Адны толькі авадні ды мухі ажывіліся і сталі больш надакучлівымі. Не страшна спякота чмялям ды пчолам, але і ім клопатна: мноства кветак без нектару - выпарыўся на сонцы.
А неба над зямлёю чыстае, на сіне-блакітным купале - ні хмурынкі, і нават калі з'яўляюцца воблачкі, тут жа растаюць, і зноў пануе сонца Нават вецер, што іншы раз спрабуе асвяжыць паветра, награваецца і ляніва супакойваецца. У паўдзённы час усё прагне дажджу. На ўзгорках і пясчаных землях рыжэе трава. На градкі глядзець непрыемна: буракі звялі, панікла капуста, палёг ад стомы агурочнік, самлелі бульба і гарбузы. У полі - такая ж бяда: аўсы і ячмяні заўчасна пабялелі, а жыта, здаецца, пасівела, бы чалавек, перажыўшы вялікае гора. Нават дрэвы. асабліва на ўзгорках, вянуць, скручваецца ліст. Гарачыня прабралася нават у шаты лесу. Крыху трымаецца прахалода пакуль што ў лісцёвым лесе, а ў сасонніку прасвечвае сонца, ад зямлі ідзе шчодрая цеплыня, напоўненая пахам смалы, ігліцы і траў.
"Прыйшоў Пятрок - апаў лісток", - сведчыць народная прыказка. Толькі што прайшоў Пятро, а на дол апусціўся ўжо не адзін лісток, падаючы знак бяды, якой можа дапамагчы толькі дождж.
ПРАСВЯТЛЕННЕ
Звычайна ў сярэдзіне лета бывае нейкае асаблівае пачуццё: выйдзеш за вёску ў поле, глянеш, а яно быццам запнута нейкай заслонай, абцяжаранае жытамі, ячмянямі, аўсамі, быццам нейкія штучныя (искусственные) сцены стаяць паміж табой і даляглядам.
Але, калі пройдзе жніво, мы раптам заўважаем, што палі сталі прасторней, а далячыні - шырэй. Здаецца, быццам адкінута нейкая занавеска. Святлей, шырэй стала зямля.
Прасвятленне ў прыродзе, прасвятленне ў вачах. І прасвятленне ў душы, бо радуе, што хлеб, вырашчаны людзьмі, даведзеы да ладу.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 10
Удачи вам !!! И ждём следующих ваших зарисовок о красоте нашей необъятной Беларуси.О природе .