mans kukanbekov

منجم کوکب بخت مرا از برج بيرون کن که من کم طالع ام ترسم ز آهم آسمان سوزد صبح دميد و روز شد، يار بدين بهانه رفت مرغ سحر تو گم شوی، يار بدين بهانه رفت...