Фангат и Фанзия Ахматгареевы (Юсупова)

ТУГАННАР АРАСЫН ӨЗМӘГЕЗ!

Борын заманда яшәгән, ди, ике бертуган. Абый кеше өйләнгән. Хатыны белән күп бала тәрбияләп үстергәннәр. Ә кечкенәсенә гаилә кору насыйп булмаган. Әти-әниләре вафат булгач, мирас буенча калган мөлкәтне алар тигез итеп икегә бүлә. Һәрберсе аерым йорт, баз сала. Һәр кич ястү намазын укыгач, абыйсы үз базыннан бер капчык ашлык алып, энесенекенә сала икән. “Аллаһ мине гаиләле итте. Акыллы хатын бирде. Сәламәт балалар белән сөендерде. Картаймыш көнемдә ярдәмчеләрем, нәсел дәвамчыларым бар. Энемнең беркеме дә юк. Ашлыгы күбрәк булсын, туганнар ярдәмләшеп яшәргә тиеш”, — дип уйлый бу. Шул ук вакытта энекәше дә һәр иртә сиздерми генә үз базыннан бер капчык ашлыкны абыйсынык