Предыдущая публикация
ОКУСАН ЫЙЛАЙСЫН,
-Бир куну дуконго кирип, азык-тулук алып,
сатуучунун алдына келсем, ал 5-6 жаштардагы
бала менен суйлошуп атыптыр. Сатуучу айтат:
Окунучтуу, бирок бул акчан бул куурчакты
сатып алууга жетпейт деди. Анан ал бала мага
кайрылып: Байке, чын эле менин акчам
жетпейби? Мен акчасын санап чыгып:
Алтыным, чынында эле акчан бул куурчакты
алууга жетпейт экен дедим. Кичинекей бала
колунда куурчакты кармаган бойдон туруп
калды. Мен озумдун алган нерселеримди толоп
бутуп, кайра ал баладан, бул куурчакты кимге
берээрин сурадым.. - Бул куурчакты менин
карындашым аябай жакшы корчу, сатып алгысы
келип жургон. А мен анын туулган кунуно белек
кылгым келди. Бул куурчакты апама берсем, ал
карындашыма барганда ала барат
эле! ...Кайгылуу коздору менен ушуларды
суйлоду. Менин карындашым Жаратканга кетти.
Мага муну атам айтты. Дагы, жакында апамды
да кетет деди.. Ошондуктан бул куурчакты
апама ала барып, карындашыма беришин
ойлодум... Менин журогум бир саамга токтой
тушту. Кичинекей бала мени карап: Мен атама
айтып келдим, мен ойноп келгичем апам
кетпей турсун деп. Андан сон ал, озу бактылуу
кулуп тушкон суротун корсотту. Мен бул суротту,
апам карындашыма мени унутуп калбаш учун,
ала баруусун каалайм. Мен апамды аябай
жакшы кором, апам мени таштап кетуусун
каалабайм, бирок атам, апамдын кичинекей
карындашымдын алдына кетиши керектигин
айтты. Ал кайра куурчакты капалуу коздору
менен карап алды. - Мен чонотогумдон акча
алып чыгып: Кел, кайра баштан акчанды санап
королучу, эгер жетет деп ойлосон?.. - Ооба,
ооба бул куурчакты алууга жетет деп ойлойм!
Ал балага корсотпой озумдун акчамдан кошуп
койдум да, башынан санап кирдик. Куурчакты
алууга акча жетип, дагы бир аз артып да калды.
Кичинекей бала: Мага акча бергенин учун
рахмат, Жараткан! Мени карады да: Кечээ,
жатаар алдында кудайга дуба кылып, ушул
куурчакты сатып алып, апамдан берип жиберуу
учун акча сураган элем. Демек, ал мени
угуптур! Дагы бир аз акчам болуусун тиледим
эле, апама ак атыр гул алып беруу учун. Менин
апам ак атыр гулду жакшы корот деди.. Мен
дукондон ойлуу жана кызык абалда чыктым.
Анан мен, гезиттеги эки кун мурдагы болгон
окуяны эстей кеттим. Ал жерде, мас абалындагы
киши машинасы менен бир аял менен жаш
наристени уруп кеткени жазылган эле. Наристе
кыз ошол эле жерден каза табып, апасы оор
абалда болчу. Доктурлар, апасынын жанын
сактап турган апараттан очуруштору керек
болчу, анткени ал жаш аял комадан чыгууга ото
алсыз эле. Балким бул куурчакты сатып алган
бала, ошол уй-булонун баласы болуп
журбосун?.. Эки кун откондон кийин, ал аял
каза тапканын гезиттен окудум. Козумдун
жашын токтото албай ыйлап жибердим. Мен ак
атыр гул сатып алып, жерге берилип жаткан
жерге бардым. Жаш эне акка оролуп жатыптыр.
Бир колунда куурчак менен сурот, бир колунда
ак атыр гул.. Козум толо жаш менен кетип
баратып, менин жашоом эми озгорулоорун
сезип жаттым...Мен эч качан бул кичинекей
баланын, апасы менен карындашына болгон
суйуусун, мээримин унутпаймын! Бир-
бирибизди тируу кезибизде барктайлы, мээрим
тоголу. Анткени, жашоо ото кыска жана кырсык
айттырбай келет.
Следующая публикация
Нет комментариев