– Онанг ёмғирда қолиб кетди-да…
Чол дераза оша шамол увиллаётган, ёмғир шитирлаб қуяётган, сарғайган хазонлар ер билан битта бўлган ҳовли сатҳига қараб бош чайқади. Ўғли уф тортди, келини пиқ этиб кулди-ю, дарров юзини четга бурди.
– Дада яна бошладингизми? Қўйсангиз-чи!
Қўймади чол. Ўрнидан оғир қўзғалиб турди-ю, ташқарига йўналди.
Кузнинг совуқ шамоллари чопони этакларини учирди, бағрига суқилиб кирди. Эти жунжикди. Муздек томчилар бир зумда сочу соқолини ҳўл қилди. Анчагина эскириб кетган калишидан сув ўтди, оёқлари намиқди. Қизиқ, кўчада ҳеч ким йўқ, ҳамма ўзини панага, уй-уйига урган. Гўё ҳамма ёмғирдан қочгандек. Кампири ҳам ёмон кўради ёмғирни. Ёмғир ёғса бели, оёғи оғрийди. Ташқарига чиқмай кўрпа тўшак қилиб ётиб олади. Кампиргинаси…
Чол аллақачон кўлмаклар эгаллаб олган лой кўчаларни кеча-кеча, сирғана сирғана етиб борди манзилга. Дарвозадан киргани ҳамон, бурчакдаги кичкинагина уйчадан қадрдони бош чиқарди.
– Ҳа, келдингми яна? Ёмғир тоза қуйяпти а? Ўзимам ҳозир келиб қолса керак деб тургандим.
Чол индамади. Лой-тупроқ илашиб оғирлашган калишларини аранг судраб ичкарилади. Дўмпайиб турган қабрлардан бирининг бошида тўхтади-ю, чопонини ечиб аста қабрга ёпди.
– Ёмғирда қолиб кетдинг-да кампир… Ёмғирда қолдириб кетдинг…
Еру-кўкни тўлдириб-тўлдириб ёғаётган совуқ томчиларнинг икки томчиси чолнинг кўзларидан сизиб чиқди.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 10