Предыдущая публикация
Չխոնարհվե՛ս ու չընկճվե՛ս, Ոչ մի անգամ մարդկանց առաջ, Քեզ չեն ների եթե ընկնես, Եթե ընկնես, վեր կաց նորի՛ց, Քեզ բարձրացնող ձեռքեր չկան, Վար իջեցնող ձեռքերն են շատ: Չվախենաս ուժեղների՛ց, Վախկոտներից վախեցիր միշտ,- Շներն էլ են առյուծանում իրենց վախից: Չհավատաս, բայց հավատա, Չվստահես ու վստահիր, Մի ականջդ բամբակ խցկիր, Իսկ մյուսը հեռու պահիր Լեզուներից շողոքորթող, Վտանգավոր անտառ է սա՛, Ամեն մեկը գաղտնիքիդ գող` Ամեն մեկը ընկեր բարի: Չերկմտես ու չշտապե՛ս, Չնահանջե՛ս ընտրած ուղուց, Քեզ հետևող աչքերն անտես Մի օր թեև լեզու կառնեն Եվ կմատնեն գաղտնիքդ սուրբ, Եվ ձեռքերը, որ գրկում են, Մի օր հաստատ կհարվածե՛ն: Պատրաստ եղիր ամեն ինչի Եվ ուրացմանն սպասելի, Եվ սպասված հարվածներին, Եվ կեղծիքին պատրաստ եղիր, Եվ ստերի սուտ լինելուն, Եվ սուտն իբրև ճշմարտություն Քարոզողին հավատացրու, Որ սուտ է նա ճշմարտորեն` Վայրի է դեռ անտառը մեր: Ու բոլորը բարձրանում են ծառերն ի վեր, Բայց քչերն են հասնում հասած պտուղին, Պայքարում այդ շատ-շատերն են ընկնում վար , Նայիր վե՛րև, պտուղն ուտողը Լոկ ուժեղն ու խորամանկն է սպասող, Առաջինը, որ բոլորին գցում է ցած, Իսկ երկրորդը հետևում է միշտ ուժեղին, Հետեևություն.
Բարի գալուստ անտառը մե~ր, Զգույշ եղիր` օտար ընկեր:
Следующая публикация
Нет комментариев