Предыдущая публикация
ЖАЛГЫЗДЫК
Жалгыздык ээлеп мени
Олтурам кусаланып
Озумо эрким жетпей
Буулугуп туталанып
Козумду туман каптап
Кароосуз куш сыяктуу
Кайбирде канат байлап
Алыска уча калып.
Денемди толук бойдон
Тунгуюк каптагандай
Оордунан жыла албаган
Туболук аскалардай
Жан дуйном музга айланып
Томсоруп турам азыр
Эчнерсе кызыктырбай
Эчнерсе жакпагандай.
Журокту кайгы куурчап
Жалгыздык жанга батты
Тумандай тутун басып
Куйутум андан ашты
Конулум ушунчалык
Жанчылып эзилчуу эмес
Аттин ай менден неге
Мынчалык айла качты.
Алсыздык салат кундо
Ар жолго мен билбеген
Алдымдан умут тосот
Кайгыга жендирбеген
Бир гана сураныч бар
Башканын кереги жок
Жалгыздык алыс кетчи
Жашайын эрким менен.
Следующая публикация
Нет комментариев