ყოველთვის ვფიქრობ ხოლმე, რომ მართალი იყავი, როცა ამბობდი, რომ დროებითია ის ყველაფერი, რასაც ადამიანი ქმნის. განსაკუთრებით დროებითი იქნებოდა, ის წარმოსახვითი ქმნილება, რაც მე და შენ ნიჟარებით ავაგეთ. გახსოვს? - არ მგონია შენ გახსოვდეს, მაგრამ მე მახსოვს. მახსოვს ფერები, ფორმები, ზღვის სუნიც კი მახსოვს და ტალღების ხმაური. ჩვენ, ამ დროს მთაწმინდის ფერდობზე, ტყეში ვისხედით და ნიჟარებისგან, ცხოვრებას ვაგებდით (ისევ გამეღიმა). ხშირად ვსტუმრობ, ამ მთის, ამ ფერდობის, ამ ტყეს და ყოველ ჯერზე გონებაში ფრაზა მიტრიალებს: „წამით აცდენილი ცხოვრება“.
ჩემი და შენი ცხოვრება, ვერასოდეს გახდა ჩვენი ცხოვრება, რადგან ისინი მართლაც, რომ წამით აცდა ერთმანეთს, ზუსტად ისე, როგორც ჩვენ ვცდებით ხოლმე ერთი და იგივე ქუჩის გავლისას. წამით იგვიანებ, ან წამით ვიგვიანებ და ვინ იცის, იქნებ როდისმე აღარ დავიგვიანოთ, იქნებ ერთდროულად მოგვაგონდეს ნიჟარები და ერთმანეთის გზები, ისევ გადავკვეთოთ. თუმცა, სულაც არ მინდა, რომ როდისმე ი
...Ещё
ეხლა, ნიჟარებზე ვფიქრობდი.
წუთში მომაგონდა ყველა შენი სიტყვა და გამეღიმა.
ყოველთვის ვფიქრობ ხოლმე, რომ მართალი იყავი, როცა ამბობდი, რომ დროებითია ის ყველაფერი, რასაც ადამიანი ქმნის. განსაკუთრებით დროებითი იქნებოდა, ის წარმოსახვითი ქმნილება, რაც მე და შენ ნიჟარებით ავაგეთ. გახსოვს? - არ მგონია შენ გახსოვდეს, მაგრამ მე მახსოვს. მახსოვს ფერები, ფორმები, ზღვის სუნიც კი მახსოვს და ტალღების ხმაური. ჩვენ, ამ დროს მთაწმინდის ფერდობზე, ტყეში ვისხედით და ნიჟარებისგან, ცხოვრებას ვაგებდით (ისევ გამეღიმა). ხშირად ვსტუმრობ, ამ მთის, ამ ფერდობის, ამ ტყეს და ყოველ ჯერზე გონებაში ფრაზა მიტრიალებს: „წამით აცდენილი ცხოვრება“.
ჩემი და შენი ცხოვრება, ვერასოდეს გახდა ჩვენი ცხოვრება, რადგან ისინი მართლაც, რომ წამით აცდა ერთმანეთს, ზუსტად ისე, როგორც ჩვენ ვცდებით ხოლმე ერთი და იგივე ქუჩის გავლისას. წამით იგვიანებ, ან წამით ვიგვიანებ და ვინ იცის, იქნებ როდისმე აღარ დავიგვიანოთ, იქნებ ერთდროულად მოგვაგონდეს ნიჟარები და ერთმანეთის გზები, ისევ გადავკვეთოთ. თუმცა, სულაც არ მინდა, რომ როდისმე ისევ გადაიკვეთოს ჩვენი გზები.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 104
ეხლა, ნიჟარებზე ვფიქრობდი.
წუთში მომაგონდა ყველა შენი სიტყვა და გამეღიმა.
ყოველთვის ვფიქრობ ხოლმე, რომ მართალი იყავი, როცა ამბობდი, რომ დროებითია ის ყველაფერი, რასაც ადამიანი ქმნის. განსაკუთრებით დროებითი იქნებოდა, ის წარმოსახვითი ქმნილება, რაც მე და შენ ნიჟარებით ავაგეთ. გახსოვს? - არ მგონია შენ გახსოვდეს, მაგრამ მე მახსოვს. მახსოვს ფერები, ფორმები, ზღვის სუნიც კი მახსოვს და ტალღების ხმაური. ჩვენ, ამ დროს მთაწმინდის ფერდობზე, ტყეში ვისხედით და ნიჟარებისგან, ცხოვრებას ვაგებდით (ისევ გამეღიმა). ხშირად ვსტუმრობ, ამ მთის, ამ ფერდობის, ამ ტყეს და ყოველ ჯერზე გონებაში ფრაზა მიტრიალებს: „წამით აცდენილი ცხოვრება“.
ჩემი და შენი ცხოვრება, ვერასოდეს გახდა ჩვენი ცხოვრება, რადგან ისინი მართლაც, რომ წამით აცდა ერთმანეთს, ზუსტად ისე, როგორც ჩვენ ვცდებით ხოლმე ერთი და იგივე ქუჩის გავლისას. წამით იგვიანებ, ან წამით ვიგვიანებ და ვინ იცის, იქნებ როდისმე აღარ დავიგვიანოთ, იქნებ ერთდროულად მოგვაგონდეს ნიჟარები და ერთმანეთის გზები, ისევ გადავკვეთოთ. თუმცა, სულაც არ მინდა, რომ როდისმე ი
...Ещёეხლა, ნიჟარებზე ვფიქრობდი.
წუთში მომაგონდა ყველა შენი სიტყვა და გამეღიმა.
ყოველთვის ვფიქრობ ხოლმე, რომ მართალი იყავი, როცა ამბობდი, რომ დროებითია ის ყველაფერი, რასაც ადამიანი ქმნის. განსაკუთრებით დროებითი იქნებოდა, ის წარმოსახვითი ქმნილება, რაც მე და შენ ნიჟარებით ავაგეთ. გახსოვს? - არ მგონია შენ გახსოვდეს, მაგრამ მე მახსოვს. მახსოვს ფერები, ფორმები, ზღვის სუნიც კი მახსოვს და ტალღების ხმაური. ჩვენ, ამ დროს მთაწმინდის ფერდობზე, ტყეში ვისხედით და ნიჟარებისგან, ცხოვრებას ვაგებდით (ისევ გამეღიმა). ხშირად ვსტუმრობ, ამ მთის, ამ ფერდობის, ამ ტყეს და ყოველ ჯერზე გონებაში ფრაზა მიტრიალებს: „წამით აცდენილი ცხოვრება“.
ჩემი და შენი ცხოვრება, ვერასოდეს გახდა ჩვენი ცხოვრება, რადგან ისინი მართლაც, რომ წამით აცდა ერთმანეთს, ზუსტად ისე, როგორც ჩვენ ვცდებით ხოლმე ერთი და იგივე ქუჩის გავლისას. წამით იგვიანებ, ან წამით ვიგვიანებ და ვინ იცის, იქნებ როდისმე აღარ დავიგვიანოთ, იქნებ ერთდროულად მოგვაგონდეს ნიჟარები და ერთმანეთის გზები, ისევ გადავკვეთოთ. თუმცა, სულაც არ მინდა, რომ როდისმე ისევ გადაიკვეთოს ჩვენი გზები.
http://img-fotki.yandex.ru/get/9116/192299757.f1/0_e3088_875e7a_orig
ნეტავი შევძლო და თუგინ შევცდე!
სულ არ მაღელვებს როგორ ჩამთვლიან
მთელი ცხოვრება ერთ ვინმეს ვეძებ
ამ პლანეტაზე მილიარდიან.
ყველა ტოვებს წასვლისას საკუთარ მუსიკას,
რომელსაც
დიდი ხნის განმავლობაში
ჩვენდა უნებურად
გულში
ვღიღინებთ.
მაგრამ გადი დრო
და
ეს მუსიკა გვავიწყდება.((