Предыдущая публикация
Сагындым әти-әнине.
Чардуганнар уртасына басып,
Икегезнең рәшәткәсен тотам.
Күз алдына килеп икегез дә-
Еламаска күз яшемне йотам...
кушымта:
Әй сөйләшер идек көнен-төнен,
Күп җыелды сөйләр сүзләрем.
Күзләремне алмый карар идем-
Сагынганмын бик тә үзләрен!
Сезнең елмаюны күрәм сыман,
Эреп китәм җылы карашка.
Әйтәсе лә килә: "Торыгыз әле,
Алып китим сезне кунакка!"...
кушымта.
Алып кайта алмам, сорасам да-
Җир астыннан юк шул юллар әле!
Җир читенә китеп чакырсам да-
Бакыйлыкта шул сез әти -әни!
кушымта
Рәмзия Давытева Хайруллина
_______________________________________
Әни — бит ул өйдә якты Кояш, Әти кеше— дөнья терәге.
Әти белән әни бергә булса - Тыныч тибәр бала йөрәге.
Әти-әни, ике канатым сез. Без бәхетле сез бар чагында!
Яшәгез сез озак еллар буе, Бәхет чәчеп тормыш таңында!
И БЕР РАББЫМ! Дога кылып сорыйм: Бәхет бүләк итче һәр көнгә!
Әти-әни мәңге яшәсеннәр- Гомерләр бир әти-әнигә!
Алар исән чагында ошбу доганы көн саен укырга кирәк:
رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا
(Рабби-рхәмһүмәә кәмәә раббәйәний сагыйраа)
Тәрҗемәсе: Йә Раббым! Ничек әти-әнием мине кечкенә чагымда мәрхәмәт белән үстергәннәре кебек, Син дә аларны дөньяда һәм ахирәтта рәхмәт-шәфкатеңдә кыл.
(Әл-Исра сүрәсе, 24аять)
Илсөяр Зарипова
Следующая публикация
Нет комментариев