Предыдущая публикация
ՄԱՅՐԻԿԻՍ
Իմ խիղճ,ի'մ Աստված,ի'մ անուշ մայրիկ,
Ի'մ հրաշագործ՝ցավիս սպեղանի,
Չթողնես մենակ,չգնաս,մայրի'կ,
Քո չլինելով՝սրտիս դաղ չտաս։
Լռում ես,մայրիկ,ինչու՞ չես խոսում,
Ցավդ ներսումդ՝ինչու՞ ես պահում,
Գիտեմ՝իմ ցավն է քո հոգին տանջում,
- Մի' տանջվիր մայրի'կ,սիրտս է ցավում։
Ապրիր՝օրերս լուսավոր մնան,
Քո ներկայությամբ շնչեն, զարդարվեն,
Քո չլինելուց ա~խ,ես ոնց ապրեմ,
Էլ ո՞վ կլինի խղճիս բանալին։
Գոհար Մարգարյան
Следующая публикация
Комментарии 7