Предыдущая публикация
Бир күн эле күйөө келсе үйүнө.
Келинчеги тосуп алды сүйүнө.
Үй таптаза, идиштер жалтырайт.
Дасторкондо түркүн тамак үйүлө.
Өз үйүмбү? улам карайт таңданып.
Аялынын мындайына таң калып.
Мурда аялы жашачу эле кайдигер.
Бир нерсеге кетти бекен арбалып.
Эмне болду? эмнеликтен өзгөрдү?
Өзгөргөнүн мына минтип өзү көрдү.
Таң калса да өзгөрүүгө кубанып.
Таппай турду айта турган сөздөрдү.
Тамакты жеп көрпөчөгө жайланып.
Эмнеге деп, көпкө жатты ойлонуп.
Анан барып бир нерсени эстеди.
Унутуп калганына бир аз сүйлөнүп.
Ошол күнү жөнөп жатып ак таңда.
Дарбазадан чыгып бара жатканда.
Гүл көтөргөн секелек кыз жалынып.
Ачкамын деп, гүл үлгүргөн сатканга.
Өмүрүндө эч аялга гүл бербеген.
Колундагы гүлдү карап дембе-дем.
Үйгө кирип жубайына гүл сунуп.
Өөп койгон, бир башкача дем менен.
Аялынын мээрим көрүп көзүнөн.
Өтө уялып күйөө турду өзүнөн.
Мындан ары мерез эмес, мээримдүү.
Боломун деп тилек кылды ичинен.
Ал мээримге унуткарды кейишти.
Аялдарды билиш керек сүйүштү.
Эгер күндө мээримиңди көргөзсөң.
Жашооңдо таңуу кылаар бейишти.
Таирбек Эрматов
Следующая публикация
Нет комментариев