Предыдущая публикация
მე დავამთავრე სიყვარულის დამარცვალება...
მე დავამთავრე ჩემი გულის გარდაცვალება...
ის სიყვარული დავამთავრე მე რომ მიყვარდა ...
და ისიც თითიქოს ყველაფერი გულს რომ მიკლავდა ..
არ მემეტები მაგრამ რა ვქნა არც შენ დამინდე ,
არცერთი სიტყვა სიყვარულის მე არ გამინდე.
მე ქარავნებით მოგიზიდე ლამაზი ბედი..
შენ კი შავთეთრად შემიღებე ცხოვრების ხედი.
მე ვოცნებობდი დაეხატე უფუნჯოთ მხატვარს
რომელიც ჩემში იმალება და სულ შენ გხატავს
სულ ის მინდოდა მოსულიყო შენთვის ზამთარი ,
რომ ჩემს სხეულში მომეძებნე სადღაც გამთბარი...
სულ ის მინდოდა მიყვარხარო ჩემთვის რომ გეთქვა
და ამ სიტყვებით ჩემი გრძნობა რომ დაგესეტყვა..
ბევრი? მინდოდა ალბათ... ბევრი.....
რაც არ მერგება ,რაც არ მეკუთვნის
ის ხომ მაინც არ შემერგება...
შენ არ გამტყუნებ... ყველაფერი ჩემი ბრალია ...
რომ არ გიყვარდი ჩემთვის ხომ არ დაგიმალია.
მე ვარ ასეთი შენ რას გერჩი... ყველას ხიდი ვარ
ყველა ზედ მივლის მაგრამ თავად, საით მივდიივარ?!
ჩემთვისაც არიის სადგაც გზები... მაგრამ ვერ ვხედავ ....
ან ბრმა ვარ ანდა კიდევ წასვლას ვერ ვბედავ..
მე რომ წავიდე მერე რა ვქნაივის მიგაბარო ?
ნუთუ არ ჯობდა ერთხელ გეთქვა რომ მიყვარხარო.
ალბათ არ ჯობდა რადგან ენა არ აგიმღერდა...
ალბათ სხეულში შენი გული ვერ მიმიღებდა ...
ალბათ დაგღალე და ამიტომ აღარ გინდივარ
სწორედ ამიტომ სიყვარულო შენგან მივდივარ!
Следующая публикация
Нет комментариев