Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 8 лет назад
Автор: Ысаева Эльмира.
Жашоондо жарык болуп асманында.
Сени менен мен бирге баспадымда
Болбогон ожоорлук сапат менен.
Сени мен башка жолго таштадымда
Жан куйуп, жан далбастап тураар элен.
Кыйналсам колунду сен сунаар элен.
Ошондо сен андай кылбаганда.
Ар дайым мандайында тураар элем.
Апапак койнокту кийгизип сен.
Аярлап аста кармап колумдан сен.
Ай атин бул жооруктан кайтканында.
Ар качан болоор элем жанында мен.
Гулдорду мага терип сунаар элен.
Гулум деп дайым искеп тураар элен.
Эх чиркин сени мен кечиралсам.
Гул багым жалгыз озун болоор белен.
Жок бирок алда качан кечиккенсин.
Мен учун чон катааны кетиргенсин.
Турмушта мага жолок адамды табып.
Мен эми оз бактымды тапкан кезим.
Мен эми колун кармап башка жандын.
Анын мен суйуусун кабыл алдым.
Анын да суйуусун кур калтырбай.
Жаныма жан сакчы кылып алдым.
Эми сен мага келалбайсын.
Баштагыдай кызыл гул бералбайсын.
Ааламда туркун гулду топтоп алып.
Бакчамды гулго болоп алганмын.
Бакыт уйун мен эми куруп алдым.
Ар болмосун кооздоп гулдоп алдым.
Мага арналган гулдорунду сен да топтоп.
Жаркыраган бакыт уйун куруп алгын.
Следующая публикация
Нет комментариев