hasmik minasyan

ԱՂԲՅՈԻՐ Մահու պես դաժան ձմեռն է իջել,Մարել են, մեռել — երգ, ծաղիկ ու բույր.Դու քար ցրտում էլ, ձյուների մեջ էլ,Հավետ կենդանի, կարկաչո՜ւն աղբյուր... Ժեռ սարի կրծքից դու դուրս ես թռչում,Սառույցը ճեղքում — գոհարներ ցողում, Ծաղրանքով ձյունի երեսն ես թրջու ...

ԳԱՐՈՒՆ Գարունը այնքա՛ն ծաղիկ է վառել,Գարունը այնպե՛ս պայծառ է կրկին.— Ուզում եմ մեկին քնքշորեն սիրել,Ուզում եմ անուշ փայփայել մեկին։ Այնպե՛ս գգվող է երեկոն անափ,Ծաղիկներն այնպես նազով են փակվում.— Շուրջըս վառված է մի անուշ տագնապ,Մի նոր հուզում է սիր ...

ԵՐԵԿՈ Երեկոն փըռեց իր թևերը մութ,Անուշ նիրհեցին երկինք ու երկիր.—Աչքերըդ փակիր, ինձ քնքուշ գրկիր,Սուտ կյանքին խառնիր երազանքը սուտ։ Լայն ըստվերները ընկան անաղմուկ,Անուշ նիրհեցին ծով, անտառ ու լեռ...Ես քեզ կըպատմեմ ոսկե հեքիաթներ,Իմ սիրուն մանուկ, իմ ...

ԿԱՐՈՏ Իմ անվերջ ճամփի տանջանքից հոգնած՝Ես ննջել էի ոսկեղեն արտում.Ու ճչաց սիրտըս վայելքից անկարծ— Թվաց որ մեկը կանչում է տրտում...Եվ ես արթնացա խնդության ցավից .—Գիշերվա հովն էր լալիս դաշտերում,Մութ հեռաստանն էր դժկամ նայում ինձ,Մենակությունն էր քարի ...