Предыдущая публикация
Дар кунҷи лаҳад ҳоли мани зор чи
бошад
Афтодаю хайрону гирифтор
чи бошад
Оянд ба назди мани бечораи
мискин.
В-аз хайбати у қуввати
гуфтор чи бошад..
Раҳме накуни гар ба мани
бесару сомон.
Ҳоли мани осии гунаҳкор чи
бошад.
Бархез сахар хизмати
шоистаи Ҳақ кун.
Одам набувад ҳар ки дар ин
кор набошад.
Эй бандаи мискин зи рахаш
шав ба иноят
Ҳар вақти сахар дидаи бедор
чи бошад..
Следующая публикация
Комментарии 32
Холи мани мискин, дар-ин гур чи бошад.
Аз дидану гуфтори Малак ин Тани мискин,
Ларзидаву гуфтори мани зор чи бошад ...!
Агар пурсанд, ки ...
" Ту бандаи ки?
- ман бандаи Худо.
" Уммати ки? -
уммати Муҳаммади Мустафо (Салаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам)."
Дини ту чист?
- Дини
ман Ислом.
Китоби ту чист?
- Китоби
ман " Қуръони Карим"
Дустдори ки?
-дустдори
Чаҳор ёри босафо.
" Мазҳаб ба ки
дори?
- мазҳаб ба Имоми Аъзам.
" Аз миллати ки?
- аз миллати Иброҳими Халилуллоҳ ."
Агар ту дустдори
*ХУДОИ БУЗУРГ* боши инро ба чи қадар одамҳое ки метавони бирасон чаро ки бовар
кунед бисери Мусалмонҳо инҳоро намедонанд ба хотири Аллоҳ бирасон ба хама
Рахмати Худо бар ту бод!!!
дидам мурдаам,
Бениҳоят хаставу
афсурдаам. То миёни гўр
рафтам дил гирифт,
Қабркан санги
лаҳадро гил гирифт. Рўи
ман хирворҳо аз
хок буд, Вой, қабри ман
чӣваҳшатнок буд .
Болиши зери сарам аз санг
буд, Ғарқи
зулмат, савту кўру танг
буд . Ҳар ки омад
пеш, ҳарфе ронду рафт,
Сураи Ҳамде
бароям хонду рафт. Хаста
будам ҳеҷ кас
ёрам нашуд, З-он миён як
тан харидорам
нашуд. На рафиқе, на
шафиқе, на касе, Тарс
буду ваҳшату дилвопасе.
Нола мекардам,
валекин беҷавоб, Ташна
будам дар пайи
як ҷуръа об. Омаданд аз
роҳ наздам ду
малак, Тира шуд дар пеши
чашмонам
фалак . Як малак гуфто:
Бигў дини ту чист?
Дигаре фарёд зад Раби ту
кист?
Гарчӣпурсишҳо ба зоҳир
сода буд, Ларза
бар андоми ман афтода
буд . Ҳарчӣкардам
сайъ, то гўям ҷавоб Сади
нутқам шуд
ҳаросу изтироб. Аз сукутам
он ду гашта
хашмгин, Рафт боло
гурзҳои оташин.
Қабри ман пур гашта буд
аз нору дуд, Бори
дигар бо ғазаб пурсиш
намуд: Эй
гунаҳкори сияҳдил баста
пар, Номи
арбобони ...ЕщёХоб будам, хоб
дидам мурдаам,
Бениҳоят хаставу
афсурдаам. То миёни гўр
рафтам дил гирифт,
Қабркан санги
лаҳадро гил гирифт. Рўи
ман хирворҳо аз
хок буд, Вой, қабри ман
чӣваҳшатнок буд .
Болиши зери сарам аз санг
буд, Ғарқи
зулмат, савту кўру танг
буд . Ҳар ки омад
пеш, ҳарфе ронду рафт,
Сураи Ҳамде
бароям хонду рафт. Хаста
будам ҳеҷ кас
ёрам нашуд, З-он миён як
тан харидорам
нашуд. На рафиқе, на
шафиқе, на касе, Тарс
буду ваҳшату дилвопасе.
Нола мекардам,
валекин беҷавоб, Ташна
будам дар пайи
як ҷуръа об. Омаданд аз
роҳ наздам ду
малак, Тира шуд дар пеши
чашмонам
фалак . Як малак гуфто:
Бигў дини ту чист?
Дигаре фарёд зад Раби ту
кист?
Гарчӣпурсишҳо ба зоҳир
сода буд, Ларза
бар андоми ман афтода
буд . Ҳарчӣкардам
сайъ, то гўям ҷавоб Сади
нутқам шуд
ҳаросу изтироб. Аз сукутам
он ду гашта
хашмгин, Рафт боло
гурзҳои оташин.
Қабри ман пур гашта буд
аз нору дуд, Бори
дигар бо ғазаб пурсиш
намуд: Эй
гунаҳкори сияҳдил баста
пар, Номи
арбобони худ як як бибар.
Гўйё лабҳо ба
ҳам часпида буд, Гўш гўё
номашон
нашнида буд.