Предыдущая публикация
Фироқи дӯст * * * Биё эй дӯст як дам назар бар хилвати мо кун, Ба хоки мо даме бинишину сӯҳбат аз буландо кун.
Нагардонам ба як лаҳза нигоҳам аз ту дар кӯят, Ту ҳам бар мо мапӯшон рӯю, рух бар мо ҳувайдо кун. Бисӯзад дил зи оҳи ту, кунад ҳар дам ҳавои ту, Бисозад бо балои ту, ту ҳам ӯро мудоро кун. Агар аз пеши мо рафтӣ, хиёлат пеши мо бошад, Мабар аз ёди ишқи мову ёде ҳам ту аз мо кун. Дило то кай бинолӣ дар фироқи дӯст ин ҳолат? Биё ҷоно шакебо бошу васли ӯ таманно кун. Маро гӯянд, ки эй Ҳомид ба роҳи ишқ камтар рав, Аз ин раҳ по бурун бигзору тарс аз рӯзи фардо кун. Тариқи ишқ паймудан магар дар дасти мо бошад? Насиҳатро чӣ кор ояд, ки дил гӯяд ту инро кун! (Саидхокими Юсуфи)
Следующая публикация
Комментарии 2