Предыдущая публикация
Ніхто ўжо ў гэтай хаце не жыве,
Святло не паліць, не пячэ аладкі,
І ціха бэз галінкай ў шыбу б'е,
А час прабег нібыта без аглядкі.
Маўчыць калодзеж, не чуваць кароў,
На агародах зелле пасялілі.
Ніхто не скажа : " Як жывеш?" "Здароў!"
Травы - па пояс! А раней касілі.
І сумна так... А некалі даўно
Гасцей тут сустракалі і спявалі.
Сяло жыло! Як весела жыло,
Калі ўнукі летам прыязджалі!
Ніхто ўжо ў гэтай хаце не жыве,
Святло не паляць, не пякуць аладкі.
І ціха бэз галінкай шыбу б'е...
А час - уперад, шпарка, без аглядкі!
Следующая публикация
Нет комментариев