Предыдущая публикация
Որոշեցինք սրբանալ աղ ու հաց կիսել,
Որտեղ պետք էր բարձրանալ, հոգով պայքարել,
Մենք ընտրեցինք ցածրանալ, իրար անարգել:
Որտեղ լաց էր հարկավոր, գութ ու կարեկցանք,
Մենք մեր քեֆը քաշեցինք, սուգը մոռացանք,
Որտեղ խունկ ու աղոթք էր, իբր դառնացանք,
Թքեցինք իրար վրա, Աստված ուրացանք:
Որտեղ ձեռք բռնել էր պետք հիմքից թուլացանք,
Մեզ ներսից տեսնել էր պետք, ազգով կուրացանք,
Որտեղ փրկության ելք կար անհավատ դարձանք,
Պատժից ոչ դաս քաղեցինք, ոչ էլ մեծացանք:
Հիմա նստել հին թախտին սպասում ենք բախտին,
Թե ով պիտի հայտնվի, ուժ տա մեր բազկին.
Մենք քանի դեռ վերջ չտանք խոսք ու անեծքին,
Մեր աղոթքը չի հասնի Աստծո ականջին...
Լիլի Շակրին
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 15
Երբ ենք ուշքի գալու.....