Предыдущая публикация
ჩემს სოფელში,ერთი კაცი ცხოვრობს.
ოთარი ჰქვია.
ალალი,უბოროტო,ჯიგარი კაცია.დალევა უყვარს.
ერთ მთვარიან ღამეს,მიდის ოთარი სახლში,ნასვამი.გზად,სასაფლაოს ჭიშკართან უნდა გაევლო.
გაუსწორდა ოთარი სასაფლაოს და დაიძახა:
_ბარო მკვდრებო!რაფერ ხართ?!
_მოი ოთარა აგერ!დაგვილიე ერთი ჭიქა!რაია?არ გვიკადრებ თუ?!
მოესმა უცებ ოთარას,სასაფლაოდან,მამაკაცის ბოხი ხმა.
"მოი აგერო?!"
კაი შიში ნახა ოთარამ,თურმე.
თურმე,იმ სასაფლაოზე,იმ ღამეს,რამდენიმე კაცი(ლოთები),ღვინოს სვამდნენ.დაინახეს ოთარა და დასალევად ეპატიჟებოდნენ.
მამუკა უნგიაძე.
Следующая публикация
Нет комментариев