Вёска Корнадзь, можна сказаць, схавалася сярод прыгожых лясных краявідаў. І якія ж багатыя тут лясныя мясціны – на грыбы, на ягады, на лекавыя травы, на разнастайных лясных жыхароў. Ды, бадай, самая далёкая ад райцэнтра ў Свіслацкім раёне. А жывуць тут людзі, якія з даўніх часоў зберагаюць свае карані, сваю спадчыну. Праўда, засталіся ўспаміны аб тых часах, калі Корнадзь была далёка вядома за межамі раёна – саўгас “ Корнадзь “ быў адзінай гаспадаркай, дзе нарыхтоўвалі ў вяліккіх масштабах сена на асушаных балотах і нават выраблялі вітамінную травяную муку.
А час ляціць….Застаюцца ўспаміны і традыцыі, якія захоўваюцца зараз ужо ў аграгарадку. І вось дзякуючы таму, што ў мясцовай школе намаганнямі вучняў і настаўнікаў , неабыякавых мясцовых жыхароў змястоўна працуе ўнікальны этнаграфічна – краязнаўчы Музей ручніка і з’явілася свята, якое падаецца, будзе мець працяг – Свята ручніка. На яго гасцінна запрасіў мясцовых жыхароў і гасцей Корнадзьцкі сельскі філіял-клуб у сонечную чэрвеньскую нядзельку.
Клубная ўстанова сустрэла нас квяцістымі ручнікамі, прыгожымі працамі мясцовых майстрых, стракатасцю колераў і нават … пахаў. Рамонкі, ружы, васількі, бэз здзіўлялі сваім хараством і яркімі прыемнымі колерамі. Свае працы дэманстравалі корнадзьцкія майстрыхі Таццяна Канстанцінаўна Трахімік і Алена Мікалаеўна Нехайчук. Гэта было так даспадобы і так хвалююча! Прыгажосць, такая прыгажосць – для вачэй, для сэрца, для душы…
Пра Свята ручніка глядзіце на канале " Жыву дарогай " https://www.youtube.com/watch?v=dxqq0GZF5S4&t=925s
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев