Предыдущая публикация
Şeirləri ağladan bir adami sevəsən,
Axtarasan özünü hər sətrində hərf tək.
O qədər bağlanasan, uzaq məsafələrdən,
Adını həsrət qoyub, mey tutasan tərif tək.
Unutmaq arzusuyla, sarılasan qədəhə,
Sərxoş olub gözündə dolaşan xəyalından.
Doğmalar da düşünə üzün niyə gülməyir ?
Gözlər üzündə qala, qorxalar bu halından.
Huşsuz başının belə xeyrini görməyəsən,
Hər şeyi unudasan, bir o qala yadında.
Ruh da candan ayrıla, dönməyi düşünməyə,
Arzuların toz kimi uçuşa qanadında.
Sıxıb kipriklərini yuxuya yox deyəsən,
Xəyalın cırmaq ata yaddaşına gizlicə.
Dəhşətli ağrılara sipər ola varlığın,
Ağlın lənət oxuya ürəyinə hər gecə.
Sən də həsrətli kimi sarılasan zülmətə.
Unudasan günəşin səhərlər gəlişini.
Gecələrə qan verib damarından dərdinin
Buxarlı ümüdlərə cızasan gülüşünü.
Следующая публикация
Комментарии 3