Предыдущая публикация
დიდი ხნის უკან.
გოგოს და ბიჭს გაცნობისთანავე შეუყვარდათ ერთმანეთი. გავიდა დრო და ყველაფერმა სერიოზული სახე მიიღო. ბიჭმა გადაწყვიტა ცოლად მოეყვანა ის გოგო. გოგოც დასთანხმდა. გაიშალა სუფრა , შეიკრიბა გოგოს და ბიჭის სამეგობრო სანათესაო და ბიჭმა გოგო დანიშნა . 18დეკემბერი ქორწილის დღედ დანიშნეს. მაგრამ.... 1 დეკემბერს სასწაული მოხდა და ბიჭი და გოგო დაშორდნენ. მიზეზი არავინ იცოდა გარდა ამ ორი ადამიანისა. ბიჭმა სმა დაიწყო გალოთდა გოგო კი მშვენივრად მეგობრებთან ერთად ერთობოდა მაინც დამაინც არ დარდობდა . ერთ დღესაც ბიჭმა დაურეკა ყველაფრის ახსნას აპირებდა და გოგომ უთხრა: ,,აღარასდროს დამირეკო , ყველაფერი დამთავრდა" ბიჭს ცრემლები მოსდიოდა და არ იცოდა რა ექნა . გადაწყვიტა გოგოსთან სოფელში წასულიყო და გოგოსგან პირადად მოესმინა ის სიტყვები რაცც ტელეფონზე უთხრა. ბიჭი ნასვამი დაჯდა საჭესთან და სიჩქარეს გადააჭარბა. იორის ხიდთან ცრემლების მოსაწმენდად ხელები მოიშველია რული გადაეკრა და ხიდიდან გადავარდა. .... ბიჭი საავადმყოფოში მიყვანამდე გარდაიცვალა. რამდენიმე საათში გოგოს დაურეკეს და აცნობეს ავარიის ამბავი გოგო გაგიჟდა ტიროდა გლოვობდა მაგრამ უკვე აღარ იყო საშველი. ნანობდა თავის საქციელს. გოგო მის პანაშვიდზე სასახლესთან დამდგარიყო და ცრემლებს ღვრიდა პატიებას სთხოვდა და მის დასახიჩრებულ სახეს ეფერებოდა. გოგონა მის დაკრძალვას არ დასწრებია მან თქვა : ,,არ მინდა ვნახო როგორ აყრიან მიწას მის სასახლეს და არ მინდა ვნახო როგორ მტოვებს ის" . 12 დეკემბერს ბიჭი დაკრძალეს! ცხხოვრება გაგრძელდა. მაგრამ გოგონა ვერ ისვენებდა.,,მის სიკვდილში დამნაშავე მე ვარო" უყურებდა ბიჭის გაკეთებულ ბრწყინავ რგოლს და თეტრ კაბას რომელიც მალე უნდა ჩაეცვა თან ტიროდა . გავიდა ხანი და გოგონა ბიჭს ვერ ივიწყებდა გადაწყვიტა ბეწედი და კაბა დაებრუნებიდა მისი მშობლებისთვის რადგან მის თავს ახსენებდა. ასეც მოიქცა. გოგონამ ახალი ცხოვრება დაიწყო თუმცა ის ბიჭი ისევ ახსოვს და უყვარს. მის საფლავზე ერთადერთხელ ავიდა წითელი ვარდებით და უთხრა : ,, მე პირველად და უკანასკნელად ამოვედი ამ ადგილას აქ სადაც შენი სხეული განისვენებს, მოგიტანე ვარდები ზუსტად ისეთი როგორსაც შენ მჩუქნიდი ერთ დროს, მე შენ ყოველთვის მეყვარები და მემახსოვრები უფალმა ნათელი დაგიმკვიდროს " აკოცა ქვას რომელზეც ბიჭი იყო გამოსახული და დატოვა საფლავი ცრემლებით. მას შემდეგ გოგონა აღარავის უნახავს. SCENARI
Следующая публикация
Комментарии 16
Ну что же ты, душа моя, всё маешься?
Мечтаешь, веришь, любишь и терзаешься
И жизнь тебя не радует спокойная.
Ты, словно вольный ветер, непокорная.
Тебя не тешат чувства постоянные.
Ты непонятная, ранимая и странная.
Чего же ты всё ищешь, как блаженная?
То хочешь умереть, а то нетленная.
Стремишься к счастью, больно ошибаешься,
Торопишься, грешишь и рьяно каешься,
И вновь на те же «грабли» наступаешь.
«Пи
...ЕщёНу что же ты, душа моя, всё маешься?
Мечтаешь, веришь, любишь и терзаешься
И жизнь тебя не радует спокойная.
Ты, словно вольный ветер, непокорная.
Тебя не тешат чувства постоянные.
Ты непонятная, ранимая и странная.
Чего же ты всё ищешь, как блаженная?
То хочешь умереть, а то нетленная.
Стремишься к счастью, больно ошибаешься,
Торопишься, грешишь и рьяно каешься,
И вновь на те же «грабли» наступаешь.
«Пинки» от жизни снова получаешь.
Но всё же веришь... что-то переменится.
Свершений станешь новых современницей.
А может всё судьбою предначертано
И силы не совсем ещё исчерпаны.
Ну что же ты, душа моя? Не мучайся.
Всё в нашей бренной жизни - дело случая.
Оставь свои ты муки и сомнения.
Короткой жизни береги мгновения.
Отправленно через
http://yandex.ru/yandsearch?text=oktools