Аз сари пистони ту сар мешавад умри хама, Аз сари дастони ту пайрохаи дури хама. Аз дили ту сар шавад дарьёдили, Кобили сурат шавад обу гиле. Чашми бедори ту моро бахти бедор оварад, Чунбиши гавхора ёд аз чархи даввор оварад. Домани бахт аст аз домони ту, Дил ба сомон аст аз сомони ту. Сузани ту аз сутуни касри тилло кимат аст, Руи нуронии ту аз руи дуньё кимат аст. Бе ту хуш фоле намонад дар чахон, Чои ту холи намонад дар чахон.
Чаро ҳарфи Худоро ҷустуҷу нест,
Чаро бо ҳарфи ширин гуфтугӯ нест.
Бародар бо бародар рӯ ба рӯ нест,
Ҳамин дунё аз они мову ту нест.
Зану мардему ё пиру ҷавонем,
Ҳама меҳмони ин кӯҳна ҷаҳонем.
Агар сад соли дигар зинда монем,
Ҳамин дунё аз они мову ту нест.
Ҳазорон сарвату давлат бубинем,
Гурусна чун фақире дона чинем,
Ба охир мо ҳама зери заминем,
Ҳамин дунё аз они мову ту нест.
Агар боши фалон ибни фалони,
Ки охир сар ба хоки тира мони,
Аё банда макун асло калони,
Ҳамин дунё аз они мову ту нест.
Ба давлат одаму соҳиби моли,
Ҳамеша зиндаги кун бо ҳалоли,
Дар охир мерави ту дасти холи,
Ҳамин дунё аз они мову ту нест.
Ҳамеша соҳиби дунё Худо аст,
Ба дунё
Комментарии 48
Аз дарди ҷудоӣ теғе омад ба танам
Мардум ҷудо аз зану фарзанду падар
Рузону шабон аз паи ризқ дар ба
дарам
Китоби сарнавишти ман туи ту.
Биное аз сухан гар сохтаам ман.
Нахустин поя хишти ман туи ту.
Гули орзуи худ ночидаи ман.
Худоро шукр гуем хар шабу руз.
Ки, дорем Модари гамхору дилсуз.
Як умр мадори чисму чонат моем
Гар хаста гашт нури дида гамгин мабош
Нури дилу харду дидагонат моем
Кадамхоят ба руи дидаи ман.
Биё эй муттакои рузгорам,
Навозиш кун дили шур дидаи ман.
Ки, бе ту холи шуд бому дари ман.
Намедонам хабар дори надори,
Сапеди зад хама муи сари ман.
Аё дасти навозишгар кучои.
Сарам низ сапед шуд монанди шират,
Дилам гум мезанад модар гучои.
Мусофир кисмати худро дуо кун.
Нишаста бар сари гури ту сармаст.
Бихезо дарди чонашро даво кун.
Чун ба пои худ равон гаштем саргардон шудем...
Аз ҳама шириниҳо ширинтар аст.
Баъди Ҳақ чун розиқи мо кист? Кист?
Модар асту, Модар асту, Модар аст...
Мухаббат эътикот ихлоси модар
Ба хар харфаш кунад бедор дар дил
Умеду орзу эхоси модар
Аз сари дастони ту пайрохаи дури хама.
Аз дили ту сар шавад дарьёдили,
Кобили сурат шавад обу гиле.
Чашми бедори ту моро бахти бедор оварад,
Чунбиши гавхора ёд аз чархи даввор оварад.
Домани бахт аст аз домони ту,
Дил ба сомон аст аз сомони ту.
Сузани ту аз сутуни касри тилло кимат аст,
Руи нуронии ту аз руи дуньё кимат аст.
Бе ту хуш фоле намонад дар чахон,
Чои ту холи намонад дар чахон.
Модар ба мисли замин якто аст ва мухабати у барои мо фарзандон беканора ва човидона аст.
Як шаба ранче , ки Модар кашид
Бо ду чахонаш натавон баркашид. Аё модар! Туро ёд кардам, дар танҳои чашм мепушам ва садои хандаҳоят ба гуш мерасад. Вақте чашм мекушоям ин садо хомуш мегардад, зеро ин садо тасаввур аз хотиротам буд. Туро ёд кардам модар,чи гуна суханҳое бароят бигуям то ту дар наздам ҳозир шави ва туро оғуш гирам сарамро болои китфонат гузораму роҳат кунам. Оҳ модар! Чашмонам аз ёди ту ҳамеша нам ҳастанд. Чи қадар вазнин, чи қадар мушкил ин дури аз ту, туро ёд кардам.
Биё модар, даст бар сарам бигузор, дили мисли мавчҳои дарё пурталотум гаштаамро ором намо, биё ки ман бо ту рози дил бигуям. Эй раҳмати Худованд ту бузургтарин шахси ҳаёти, зеро бо ин ҳама бузурги маро пиҳил карди. Эй чаннати Парвардигор дар руи замин! Ту василаи хушбах...ЕщёМодар.... чихел калимаи ширин ва дилагез аст.Вактеки Модар мегуем тамоми баданамону рухамонро як ехсоси хубе фаро мегирад, ки мо аз он халоват мебарем.
Модар ба мисли замин якто аст ва мухабати у барои мо фарзандон беканора ва човидона аст.
Як шаба ранче , ки Модар кашид
Бо ду чахонаш натавон баркашид. Аё модар! Туро ёд кардам, дар танҳои чашм мепушам ва садои хандаҳоят ба гуш мерасад. Вақте чашм мекушоям ин садо хомуш мегардад, зеро ин садо тасаввур аз хотиротам буд. Туро ёд кардам модар,чи гуна суханҳое бароят бигуям то ту дар наздам ҳозир шави ва туро оғуш гирам сарамро болои китфонат гузораму роҳат кунам. Оҳ модар! Чашмонам аз ёди ту ҳамеша нам ҳастанд. Чи қадар вазнин, чи қадар мушкил ин дури аз ту, туро ёд кардам.
Биё модар, даст бар сарам бигузор, дили мисли мавчҳои дарё пурталотум гаштаамро ором намо, биё ки ман бо ту рози дил бигуям. Эй раҳмати Худованд ту бузургтарин шахси ҳаёти, зеро бо ин ҳама бузурги маро пиҳил карди. Эй чаннати Парвардигор дар руи замин! Ту василаи хушбахтии ҳаёти ман, зеро ту маро бизоди, баҳри ман шабҳо дар сари гаҳворам нишаста бехоби кашиди, ду чуйбори ширатро аз ман дареғ надошти. Туро ёд кардам модар ту мисли гул ҳасти, ки аз буи хушат чаҳон муаттар аст. Аё модар! Туро ёд кардам, аз ин дури дилам шикаста аст мисли намози мусофир.
Боз чи лозим шавад гапзанед
Шод бошед бародари гироми
Чашми чори дар раҳатро чори чор кардам бубахш.
Вақти тифлиам маро бо ноз парварди чу гул,
Вақти пириат туро ман хору зор кардам бубахш.
Гоҳ шудам бемору бехоб дар сари гаҳвораам,
Ашки чашмони туро ман шашқатор кардам бубахш.
Дохили гаҳвора аз тарс карда ғаш дар кӯдакӣ,
Ман туро бедор зи хобат бешумор кардам бубахш.
Хурд будам баччаи шӯху набудам бадқилиқ,
Бо рафиқон байни мардум шармсор кардам бубахш.
Гуфта буди мешави ҳамроҳи ман мошин савор,
Ман туро дар аспи чӯбинат савор кардам бубахш.
Гуфта будӣ мегири аз дасти ман ҷои падар,
Ман туро пеши падар, модар мазор кардам бубахш.