Предыдущая публикация
Հայկական հին հավատամք, որը շատերը չիմացության պատճառով հեթանոսություն են անվանում։
Հեթանոս բառի արմատը էթնոսն է, այն հունարենից թարգմանաբար նշանակում է բնիկ, տեղացի։
Գրիգոր <<լուսավորիչը>> որը ուներ պարթևաասորական ծագում, երբ կարողացավ հասնել նրան որ քրիստոնեությունը Հայքում ընդունվեց որպես պետական կրոն, նա չլինելով հայ` հեթանոս էր անվանում բոլոր այն հայերին որոնք հավատարիմ էին մնացել իրենց նախնյաց հավատամքին` Հայկ նահապետի ուսմունքին։
Հայը դարեր շարունակ ունենալով իր լեզուն ու մշակույթը իր ուսմունքը չէր կարող անվանակոչել հունարեն անվամբ։ Հավատամքը կոչվում է Հայկյան ուսմունք, իսկ այն կրողները Հայկազուններ կամ Արևորդիներ։
Ուսմունքը կրոնից տարբերվում է նրանով, որ կրոնը ազգություն չի ճանաչում, և այն գլոբալիստական արժեքներ է իր մեջ պարունակում, իսկ ցանկացած ուսմունք ձևավորվում է տվյալ ազգի աշխարհայացքի, կենցաղի, մշակույթի և սովորույթների հիման վրա։
Այն թյուր կարծիքը որ հայկական հին հավատամքում բազմաստվածություն է եղել դա ճիշտ չէ։ Նախ սկսենք նրանից որ մեր նախնիները օգտագործել են ոչ թե աստվածներ այլ դիցեր տերմինը, աստված բառը հայկական չէ, այն փոխառություն է։
Հայկյան հավատամքում գոյություն ունի Արարիչ հասկացողությունը, դա այն ուժն է, որը արարել է մեզ շրջապատող ամեն ինչը` երկիրը, երկինքը, և առհասարակ ողջ տիեզերքը, դա այն ուժն է որը կա ցանկացած մարդու մեջ, կա նաև այն փոքրիկ սերմի մեջ որը հողի մեջ հայտնվելով հետո հսկայական ծառի է վերածվում։
Դիցերը դրանք արարչական ուժի որակներն են (խորհրդանիշերը), օրինակ Վահագնը խորհրդանշում է քաջությունը, Աստղիկը սերը, Անահիտը մայրությունը ու պտղաբերությունը, Տիրը գիտություն և այլն։
Եթե Քրիստոնեության մեջ տարբերակվում է Աստվածային երորդությունը` Հայր, Որդի, Սուրբ հոգի, ապա ինչու այլ ուսմունքներում չի կարող երեքի փոխարեն լինել հինգ, ութ, կամ տաս որակումներ։
Հայկյան ուսմունքում տարբերակում ենք արարչական ուժի ութ որակումներ, որոնց անվանում ենք դիցեր, դրանք են` Արամազդը, Անահիտը, Վահագնը, Աստղիկը, Տիրը, Նանեն, Միհրը և Սանդարամետը։
Ի տարբերություն շատ այլ ուսմունքների ու կրոնների որոնց մեծ մասը կառուցված են հեքիաթների ու հորինվածքների վրա, Հայկյան ուսմունքը ամբողջությամբ հիմնված է տարբեր գիտությունների վրա։ Հայկյան ուսմունքում ամեն մարդ ինքն է կերտում իր ճակատագիրը, ամեն մարդ հենց ինքնին Արարիչ է, քանի որ մարդն էլ է օժտված նոր կյանք արարելու ունակությամբ։ Հայկյան ուսմունքում դիցերին երկնքում կամ այլ տեղ չենք փնտրում, դիցերը հենց մեր մեջ են։ Երբ ինչ որ մեկը զենքը ձեռքին մարտնչում է ոսոխի դեմ նրա մեջ արթնանում են Վահագնի ունակությունները, սիրահարվելու դեպքում նրա մեջ արթնանում է Աստղիկ դիցուհու սերը, կինը երբ պետք է մայրանա նրա մեջ արթնանում են Անահիտ դիցուհու ունակությունները և այլն։
©️ Քաջիկ Ստեփանյան
[
]( https://www.facebook.com/groups/448373578677357/user/100010553040495/?__cft__[0]=AZWlsAbZiOSE3C9Gvgk6vjLQcTad0EM6x0E6DtSpRZSGVYDarTouPT2KJQcsNzu5rUrxRJJa7UOGGM2fjQ4j6QagqrvUhgQcmKJRGY867DplyBfuPaKGLXFm1IhDdMCfs3JNpLZVc_41Q4Y2kTAtKvRusyCD-7mN1qu1RPO-Xmhur6bWVrZpgByVIDrJe8BrXFHKo7jFZAiMXWOqeArOIxSvKLlSBWSUYmdA7KlIixOHD4LG5v2bBc3PJBp_qErr0FE&__tn__=R]-R )
Следующая публикация
Нет комментариев