Гэта ж сёння арт-пікнік "На хвалях Нёмана"! — успомніла я, кінула недамытым посуд пасля абеду, імгненна асядлала свайго мінскага "Бусла" і паімчалася ў другі канец горада Масты ва ўрочышча Міхайлоўка.
Ура! Паспела на "Нёман Вела".
У сувязі тым, што галоўная вуліца рамантуецца да абласных" Дажынак", паехалі не на захад, як было летась, а на ўсход -- па "шчучынскай" шашы да аграгарадка Масты Правыя. І цудоўна! Нам сігналілі кіроўцы прыпыненых аўтамабіляў, махалі рукамі, выкрыквалі: "Ура! Беларусь!"
З левага боку — дагледжаны палетак, з правага — шыкоўны лес. Толькі дробныя каменьчыкі, якімі пасыпалі новы асфальт, "пырскалі" з-пад колаў.
І вось канчатковы пункт прабегу — помнік былым мясцовым жыхарам, якія загінулі падчас Вялікай Айчыннай вайны. Тут удзельнікі велапрабегу ўсклалі кветкі і рушылі ў зваротны шлях. Але ў большасці — не па шашы, а па казачным бары , адмысловай лясной "Сцяжыне Здароўя". І так да самага горада, потым — налева і ўніз да ракі.
А тут пікнік у самым разгары. Сёлетняя яго адметнасць — "мора юшкі (ухи)". Можна толькі паспачуваць шаноўнай камісіі, якой трэба было вызначыць, у каго яна самая смачная. Бо ўсе жадаючыя сёрбалі юшку, смакавалі рыбку з такім задавальненнем, што нават я, зусім не галодная (паабедала ж дома) не ўстрымалася, таксама паспытала ў двух месцах. І нават сфоткала рэцэпт.
Але найбольш мяне зачараваў неверагодна разнастайны стол, які накрылі ўдзельніцы вакальнай групы "Аксаміт" з Харціцы. Так як мой гарадзенскі сват насамрэч харціцкі, то пачаставалі мяне тут па-сваяцку, на ўсе сто. А спадарыня Наталля, якая была за галоўную кухарку, падзялілася сакрэтам сваіх украінскіх дранікаў: трэба не шкадаваць цыбулі і дабавіць трохі лімонкі. Каб вы толькі ведалі, якая гэта смаката атрымліваецца! Пра тое ж, як спяваюць "Аксаміткі", друкаванымі словамі не перадаць.
Чым яшчэ мне падабаецца гэтае традыцыйнае мерапрыемства? Тым, што можна ўбачыцца з такімі, як сама. Пакуль я цешылася, як дзеці ловяць рыбу рукамі і ездзяць на конях, як дарослыя гуляюць у пляжны валейбол і навыперадкі бегаюць у ластах, і інш., тым часам адна мастоўская паэтка Галіна Васілеўская паспела пасля ўдзелу ў велапрабегу размясціцца з аквагрымам, а другая — Таццяна Абухоўская – з майстар-класам па вылепцы цікавостак з цеста. Толькі не было калі пагаманіць, бо іх абступілі дзеці, якія любяць мастацкія рэчы.
Вось і ўсё на сёння. Была б маладзейшай, паехала б туды яшчэ падвечар.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 2