Гульнара Сулейманова ( Ильма )

НӘЗЕР ӘЙТҮ ТУРЫНДА: ӘЙТЕРГӘМЕ, ӘЙТМӘСКӘМЕ?

Һәр кешенең тормышында аның үзе яки гаиләсе өчен бик мөһим саналган, кайчакта хәтта язмышын хәл итәрдәй дәрәҗәдә бик әһәмиятле тоелган вакыйгалар һәм хәлләр була. Менә шундый вакытта кайберәүләр нәзер әйтә. Гадирәк аңлатканда, НӘЗЕР УЛ – АЛЛАҺЫ ТӘГАЛӘГӘ БИРГӘН ВӘГЪДӘ. Гадәттә, кеше ниндидер эшнең уңышлы башкарылуын теләп, яисә берәр туганы яки баласы җитди авырып киткәннән соң аларның сәламәтләнүен өмет итеп, шулай ук нинди дә булса бәладән котылам дип яки ниндидер мәсьәләсе хәл ителсен дигән ният белән нәзер әйтә. Нәзер төрле була: кемдер, “максатыма ирешсәм, фәлән сумда сәдака бирер идем” дисә, башка берәү “улым исән-имин әйләнеп кайтса – фәлән

БАЛАЛАРНЫ САКЛАУ ӨЧЕН УКЫЛА ТОРГАН ДОГАЛАР

Ислам дине һәр эш һәм гамәлне Аллаһ исеме белән башларга өйрәтә. Шул очракта Аның ярдәменә һәм саклавына өмет бар. Тормышның иң зур зиннәтләре - балаларыбызны да бәла-казалардан, чирдән, күз тиюдән саклау өчен без, мөселманнар, Коръән сүрәләренә һәм Пәйгамбәребез салләллаһу гә­ләйһи вә сәлләм өйрәтеп калдырган догаларга мөрәҗәгать итәбез. Коръәндә иң бөек аят саналучы Аят әл-Күрсине уку. Татар телендә гарәпчәдә булган бөтен хәрефләр дә юк, шуңа күрә, файдасы күбрәк булсын дисәгез, сүрәләрне дөрес итеп гарәпчә укырга өйрәнергә тырышу кирәк. “Әгүүзү-билләәһи-минәш-шәйтаанир-раҗииим Бисмил-ляяһи-рраһмаани-ррахиим. Аллааһу ләә иләәһә илләәһүү әлхәййү

« ДУА И ХӘБИБ ».

« ДУА И ХӘБИБ ». Укыгыз, бу бик тә саваплы дуа! БисмиЛләәһир-Рахмәәнир-Рахииим! Риваять кылынадыр ки, әмирел мөэминин Гали Разый Аллаһы гәнһүдән: «Көннәрдән бер көнне Мөхәммәд Мостафа салләллаһү гәләйһи вәссәлләм мәсҗедтә утырмыш иде, янына Җәбраил гәләйһиссәлләм килде һәм аңа сәлам бирде: «Әссәләмүгаләйкүм үә рахмәтуллаһи үә бәракәтүһ! Йә, Мөхәммәд, Аллаһы Тәбәракә үә Тәгалә сиңа Үзенең сәламен җибәрде. Сәламнән соң минем аркылы, сине олуглап «Дуа-и-хәбиб»не җибәрде. Ошбу мөбарәк дуаны сиңа кадәр һичбер Пәйгамбәргә иңдермәде. Син Аллаһы Тәгаләнең сөекле хәбибе. Йә, Мөхәммәд, әйт өммәтеңә: «Һәркем ошбу «Дуа-и-хәбиб»не иртә вә ястү намазыннан соң ихлас күңелдән укыса, яки үз