Предыдущая публикация
Левая колонка
Последний визит: 28 июл 2014
Այս պատմությունը 7 տարեկան տղայի մասին է, ով չնայած ամեն ինչին շարունակում էր սիրել իր ծնողներին:Տղայի օրագրից: Իմ անունը Տիգրան է:Ես 7 տարեկան եմ:Շատ եմ սիրում իմ մայրիկին՝ Անահիտին ու հայրիկին՝ Արմենին, իսկ եթե անկեղծ ես նրանց սիրում եմ, բայց նաև վախենում եմ:Նրանք ինձ միշտ ծեծում են,բայց ես չեմ հասկանում ինչու՞, ինչու՞մ եմ մեղավոր:Առավոտյան ես արթնանում եմ, գնում դպրոց, լավ եմ սովորում, դասղեկս սիրում է ինձ, իսկ ես սիրում եմ ամբողջ դասարանը:Գիտեք ես ընկերներ չունեմ :Դասամիջոցներին ես նստում եմ դասարանում և խաղում եմ մատիտներով:Ինձ հետ ոչ ոք չի ցանկանում ընկերություն անել: Ես միշտ փորձել եմ մոտենալ ինչ որ մեկին և ընկերանալ նրանց հետ, բայց ամեն անգամ նրանք հրում էին ինձ և ասում ՛՛Մեզանից հեռ
На этом пока всё
Войдите в ОК, чтобы посмотреть всю ленту
34
- amir nurovДушанбе
- A 777Ереван
- Проста МишаБухара
- Jaina DosanМосква