Предыдущая публикация
Zenginin biri ölümdən ve qebirdeki yalnızlıqdan çox qorxurmuş.
Bundan dolayı , "Öldüyüm gece kim qebrimə girərək sabaha qeder mənimlə keçirərsə servətimin yarısını ona bağışlayaram "deyə vəsiyət etmiş .Adam ölmüş ama heç kəsi tapa bilməmişlər, nəhayət bir hambal mənim sadəcə bir ipim var, itirəcək bir şeyim yoxdu. Sabaha qədər durursam zengin olaram deyə düşünüb qəbul etmiş, Zenginlə birlikdə hambalı da kəfənləyib qəbrə qoymuşlar. Sorğu mələkləri gelmiş, bu ölü əlimizdə canlıdan başlayaq, deyib başlamışlar hambalı sorqulamaya
Kullandığın ip kimin?Nerdən aldın? Niyə aldın? Nerelərde kullandın? deyə sorğu sual aralıqsız sabaha dek davam etmiş ama adamın hesabı bir türlü bitməmiş. Sabah qəbri açıb adam çıxanda ,
Servetin yarısı senin demişlər.
Aman qalsın bir ipin hesabını veremədim. O kadar servetin hesabını nasıl veririm?
Peyğəmbərimiz buyurur ;
Kiyamet günü herkes, dört suala cavab vermədikcə qurtula maya caq; Ömrü nasıl keçirdin? İlmin ilə nasıl əməl etdin?Malını nerelerdən qazanıb nereye sarf ettin. Bedenini nerede yorub, hırpaladın
Следующая публикация
Нет комментариев