Предыдущая публикация
უდაბნოში რომაღმოვჩნდე შენ ერთიჭიქა წყალი ხარ,დასაწყისშივე გეტყვირომ ო, რა მაგარი ქალიხარ...
შავი ღგვინის გაქვს ტუჩები, მაშინროდესაც ლოთი ვარ დაროცა თრობა მინდება,მე შენთან სტუმრადმოვდივარ აი მაშინ კიდავთვრები, ჩავიძირები სასმელში,იმას ალერსითგადმოგცემ, რასაც არგეტყვი სათქმელში.ცხოვრებას რისკითშევხედავ, სიკვდილ- სიცოცხლისმკვლევარად, თუმთასვლელობა შევძელი,მე შენ დაგიპყრობმწვერვალად. ღრუბლებსკი ნუ ემალები, გიხდება მათგანგამოსვლა, და როცამწვერვალს დავიპყრობ,შენ მზის იქნებიამოსვლა. ვარდებისზღვაში გიხილე, ლექსი გიძღვენი უთქმელი,ვარდებს სურნელი აღარაქვთ, ვარდებს აქვსშენი სურნელი. ხედავრა ქალი ყოფილხარ?შენკენ ლტოლვა რომ დიდია, შენზე მაგარიკაიფი, მე სულ ფეხებზემკიდია. ეს ვარდები კისუყველა, გრძნობებითმოქარგულია, არცერთიარ მიყიდია, სუყველა მოპარულია
Следующая публикация
Нет комментариев