Предыдущая публикация
ЗАНЕ ПАС АЗ 17 СОЛИ ОИЛАДОРӢ ЧУНИН ГУФТААСТ:
«Боварӣ ҳосил намудам, ки мардон зеботарин мавҷудоти олам ҳастанд:
— Вай тамоми давлати худро барои хоҳар, духтар, модар, ҳамсар ва наберагонаш сарф мекунад.
— Ҷавонӣ ва саломатии худро барои ҳамсар, фарзандон қурбон мекунад. Ҳар рӯз меҳнат карда, баъзан то дер кор кунад ҳам, ҳатто шикоят намекунад.
— Ҳарчанд мард бо корҳои зиндагӣ банд аст, аммо барои сохтани ояндаи фарзандонаш ҳаракат мекунад. Аммо, ба онҳо айбҳои гуногун дода мешавад.
— Дар кораш аз роҳбараш суханҳои нофорам шунида ояд, гоҳо аз падару модар, гоҳо аз ҳамсараш даккиҳо мешунавад.
— Агар худро барои андармон кардан ба кӯча барояд, шавҳари бемасъулият. Дар хона шинад дангоса ва танбал.
— Барои тарбияи фарзанд сахт истад, миннатчӣ ёки ваҳшӣ. Камтар озод дорад, барои тарбияи фарзандон бепарво.
— Ҳамсарашро аз кор кардан баргардонад, дар оила диктатор. Агар рухсат диҳад, муфтхӯр.
Бо вуҷуди ин, вай барои ояндаи беҳбудии фарзандонаш беист меҳнат мекунад.
Ҳатто агар ӯ мукофоти олие оварда натавонад, беҳтарин тӯҳфаҳои имконпазирро ба онҳо медиҳад.
Модар фарзандро нӯҳ моҳ бардорад, падар масъулияти онҳоро як умр мебардорад. Донистам, ки агар дар оила мард саломат бошад, дунё солим аст. Ҳурмати ҳар як падар ва ҳар як шавҳарро ба ҷойи худ гузоред. Шумо намедонед, ки ӯ барои шумо чӣ қадар қурбониҳо кардааст».
Следующая публикация
Комментарии 1