Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 3 года назад
Մայիս ամիսն է իր ջերմությամբ լի,
Գարունն է տոնում զարթոնքն իր բարի,
Բնությունն իր վառ տարերքն է նշում,
Մրջյունը ուրախ, ժպտալով վազում։
Բայց այս գարունը սև քողը սփռեց,
Ու Գագիկի տան ճրագը մարեց,
Պառը կսկիծն ու ցավը ահավոր
Մորը դարձրին մեն ու սգավոր։
Սրընթաց գնացքի արագությամբ լի
Մի ակնթարթում ավաղ դարձավ դի,
Թեպետ սատանան գրկեց ու տարավ,
Բայց համոզված ենք, նա դրախտ ընկավ։
Բարի էր անչափ, լուռ ու ժպտադեմ,
Չուներ չարություն նա ոչ ոքի դեմ,
Ցնցող, ահարկու մահը ահավոր
Դարձրեց ընկեր, իր մահացած հոր։
Դու մեր լավ ընկեր,պարող, մեզ հարգող,
Քո ծառը դարձավ ուռենի լացող,
Մեր սրտի խորքում, մեր հուշերի մեջ
Հիշատակդ միշտ կպահենք անշեջ։
Следующая публикация
Нет комментариев