модар

МОДАР Модар боре зодрӯзи худро таҷлил накарда буд ва таҷлил кардан намехост. Ҳангоме ки бо ҷавонмарди ҳамдеҳааш хонадор шуда буд, гумон надошт, ки рӯзе ӯ калимаи «талоқ»-ро ба забон меорад, чунки ҳусни расо дошту «Қуръон»-ро бо ҳама нозукиҳояш қироат мекард. Ҳамаи ҷавонмардони деҳа мехостанд, ки ба ӯ хонадор шаванд. Солҳо гузаштанд. Соҳиби панҷ фарзанд шуд. Аз рӯзи нахустини тавлиди фарзандонаш ба тарбияи фарзандон камар баст. Ҳамаи фарзандонаш соҳиби одоб ва дониши хуб буданд. Шумораи сипоснома ва ифтихорномаҳояшон ҳисоб надошт. Бо вуҷуди камбағалии шавҳараш тоқат мекард, вале ӯ бесабаб калимаи «талоқ»-ро ба забон овард. Писари калонии хонадон ҳамон сол бе кӯмаки