Намедонам имруз чи кори хубе анҷом додаам, ки фариштае наздам омад ва гуфт:
Имшаб бирав фикр кун ва фардо биёву як орзуятро ба ман бигу. Ман он орзуятробо хости Худо мекунам.
Ҳамсараш ба у гуфт мо 16 сол боз бо ҳам зиндаги дорем, вале то ҳол фарзанде надорем. Бигуед у аз Худо бароямон фарзанде бихоҳад.
Мард назди модараш рафту қазияро гуфт.
Модараш гуфт:
Ман солхост нобино ҳастам. Ба у бигу аз Худованд биноии маро талаб кунад, чашмонам бино шаванд.
Мард аз ончо назди падараш рафт ва қазияро ба падараш ҳам нақл кард.
Падараш ба у гуфт: чандест қарздори зиёд шудаам. Бигу фаришта аз Худо бароям сарвати фаровон талаб кунад. То аз қарзу тангдасти халос шавам.
Мард ҳайрон монда буд.
Бо худаш фикр мекард, ки Худоё хоҳиши кадоми инҳоро қабул кунам?
Модарам?
Ҳамсарам?
Падарам?
Бо ин фикрҳо сураи Воқеаро хонду ба бистар рафту саҳар вақте бедор шуд роҳи ҳал дар зеҳнаш пайдо шуда буд.
Хушҳолу сарҳол ба назди фаришта рафт ва гуфт:
ОРЗУ ДОРАМ МОДАРАМ ПИСАРАМРО ДАР ГАҲВОРАИ ТИЛЛО БИБИНАД‼
АЗ ХУДОВАНД МЕХОХАМ БЕХТАРИН ОРЗУХОЯТОНРО АМАЛИ НАМОЯД‼
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 17