Soat tungi 02:30.

Qizning
telefoni jiringladi. -Alo -
Jonim uxlayapsanmi? -Yöq; qiz uyqusi
buzilgan bölsada, sevgilisini xafa qilgisi
kelmadi. -Jonim sani juda sog'indim
Sanchi? -Manam -Ke bir-birimzga vada beramiz, har yil tug'ilgan kunimzda bir-
birimizni 12:00 da tabriklaymiz ropa-
rosa 12:00 da xöpmi, vada berasanmi? -
Xöp mayli. Yigit har gal qöng'iroq
qilganida Guliga vadasini eslatib
qöyardi. Oylar ötdi, ertaga qizning tug'ilgan kuni. Tunda soat 12:00 da
yigit qizga SMS yozib telefon qildi. Lekin
qiz charchagani bois telefonni
kötarmadi. Ertalab tongda SMS ni öqidi.
"Gulim tug'ulgan kuning muborak 100
yoshlarga kirgin. Ota-onang va mani baxtimga sog'-salomat böl. San mani
baxtimsan, vadang esingdan chiqdi-a,
ha mayli tabriklayman yana bir bor".
Qiz darrov telefon qildi, lekin hech kim
kötarmadi. -Uf endi arazladi. Kun böyi
telefon qildi hech kim kötarmadi. -Nima bir telefoni kötarmaganimga
shunchami? Yig'lamsiradi. Kunlar ötdi,
lekin Umardan darak bölmadi. Qiz bir
haftada jinni bölayozdi. Undan na xabar
bor na bir xat. Ishlaydigan joyiga bordi.
Yigit quruvchi edi. Ular ham tayinli gap aytishmadi. Oylar ötdi, yil ötdi, qiz bu
oylar ichida öziga savol berdi. "Nega u
birdan g'oyib böldi, meni aldadimi,
sevmaganmikan? Yöq meni sevishi
közlaridan malum edi. Lekin unda
nimaga biror xabar bermadi?" Har tun uni eslab yig'lardi. Ertaga tug'ilgan kuni.
Soat 12:00 da unga SMS keldi. "Gulim
tug'ilgan kuning muborak bölsin, 100
yoshlarga kirgin. Ota-onang va mani
baxtimga sog'-salomat bölgin. San mani
baxtimsan, SANI SEVAMAN BIR UMR. Mani kechir!!!" Shu sözlar bor edi. Buni
öqib ökirib yig'ladi. SMS kelgan
raqamga telefon qildi, raqam öchirilgan.
-"Nimaga mani sevsa faqat bir kunga
esladi. Qayerda edi shuncha vaqt, uni
qanchalar sog'inganimni biladiku". Shu sözlar bilan oylar ötdi. Qizga bir
yigitdan sovchi keldi. Ota-onasi uni
ösha yigitga fotiha qilishdi. Qizga esa
buning farqi yöq edi. U allaqachon ölib
bölgandi. U unashtirilgan yigitiga
hammasini aytib berdi. Hayotini yolg'on bilan boshlashni istamadi. U yigit ham
yaxshi bola ekan, -"Guli hayotizda man
birinchi bölmaganim bu sizni aybiz
emas, bu hammasi TAQDIR, man sizni
yaxshi köraman. Sizni baxtli qilaman
ishonavering" dedi. Guli biroz yengil tortdi. Uning töyi tug'ulgan kunining
ertasiga belgilandi. Soat 12:00 da
qizning telefoniga yana SMS keldi. U SMS
ni öqib, ösha raqamga SMS yozdi.
-"Mana sizsiz ham yashayapman,
baxtliman ertaga töyim. Sizni hech qachon kechirmayman UMAR AKA!"
Birozdan keyin notanish raqamdan
qöng'iroq böldi. U ertaga bir manzilga
kelishini aytib indamay öchirib qöydi.
Qiz tuni bilan uxlamay chiqdi. Umarga
aytadigan gaplarini öylab chiqdi. Erta tong hech kim uyg'onmasdan avval
turib yigit aytgan manzilga bordi. Uni
bir yigit kutib turardi. Lekin u Umar
emas edi. Qizga bir qaradida,
-"Ortimdan yuring deb indamay ketdi".
Guli ortidan indamay ketaverdi, bir og'iz ham söz demadi. Bir qarasa qabristonga
borishyapti. Qiz ajablandi, lekin undan
söramadi. Yigit: shu yerda turing,
dedida 2-3 qadam yurib bir qabr yoniga
töxtadi. -"Döstim man keldim, u ham!"
Qiz qabr toshiga yozilgan yozuvni öqir ekan közlariga ishonmadi. "Kamolov
Umar Shoximardonivich {1994-2014}"
Qiz ökirib yig'lab yubordi. -"Yolg'on
barchasi yolg'on aldayapsiz, u tirik. -
Yöq bu rost. -Unda, unda SMS larchi. -
Ularni men yozgandim. -Nega. -U iltimos qilgandi, turmushga
chiqqunizcha har yili tug'ilgan kunizda
sizni tabriklashimni iltimos qildi, u sizga
vada bergan ekan. Tug'ulgan kuniz kuni
bundan 2 yil oldin u avtohalokatga
uchrab shifoxonada vafot etdi va shu xatni berdi. Qiz titroq qöllari bilan xatni
olib ochib öqidi, yigit ketdi. -"Gulim
yig'layapsanmi, nega man uchunmi,
man uchun yosh tökma, iltimos, man
san bilan har doim birgaman, qabrim
ustiga achchiq köz yosh tökma iltimos, man bezovtalanaman tinch yota
olmayman. Tug'ilgan kuning bilan SANI
SEVAMAN GULUM. Hech qachon
sölmagin mening gulim, qaniydi hozir
yoningda bölsam, qöllarim bilan köz
yoshlaring artsam, mani kechir vadamga sodiq böla olmadim, man sani
hech qachon tashlab ketmayman
degandim, lekin sözimnh ustidan chiqa
olmadim. Gulim san xafa bölma, biz
osmonlarda yana birga bölamiz,
Osmonlarda uchrashguncha! Baxtli böl mening Gulim!!!" Qiz qabrni quchoqlab
ancha yig'ladi. Onasi qizning xonasiga
kirsa u yöq, kelin köylagi ham, onasi
qörqib ketdi. Hamma uni izlashga
tushdi. Hech kim topa olmadi. Qizga
oxirgi marotaba qöng'iroq bölgan raqamga telefon qilishdi. -Alo! Kim bu?
-Man Gulini onasiman. -Assalomu
alaykum. -Özizchi? -Man döstiman. -
Mabodo uni körmadizmi u haligacha
kelgani yöq. Yigitning hayoliga
qabriston keldi, men uni qayerdaligini bilaman. Hammalari qabristonga
kelishdi. Ne köz bilan qarashsinki qiz
oppoq libosda, qabrni quchoqlagancha
jonsiz yotardi, qölida bir parcha qog'oz
bilan. Ular xatni olib öqidilar, hammalari
yum-yum yig'lashdilar. "Oyijon-dadajon meni kechiriyla, sizlarni qiynab qöydim
lekin menga usiz hayot yöq u mani
kutyapti u dunyoda man uni yoniga
borishim kerak meni uni yoniga
kömiyla Alvido"