Предыдущая публикация
Ишетәсеңме, байгыш? Повесть (18)
– Рәхмәт сиңа, Җәүһәр, – диде Зөлхәбирә. – Гомер итү безгә урам кичү генә булмады. Күп яшәдек. Арыганчы яшәдек. Мең бәхил... Син рәнҗеп калма, ахирәткәем. https://tulpar.info/articles/ch-chm-s-r/2025-02-14/fir-z-amaletdinova-ishet-se-me-baygysh-povest-18-4106964
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев