Содержание и некоторыми пропущенными словами:
(Первая строчка не читается)……………………………………………………..
син язуга……………………………………………..
бу хат язуга …..торма. Көндә бит елап бар көчем бетте. Хуш сау
булыгыз. Хат язгач көтеп калам.
Бу хатны язганда үзем сау-исен калам.
Саулык, селәмәтлек теләп калам.
.....
Моя рука.
На память.
Досвидания.
23.02.44г
-------------
Вот храним память о них: по линии моих отца и матери.
Ну и как можно поверхностно или еще хуже- легкомысленно относиться к такой боли и переживаний солдата. Если не так, то это предательство их с нашей стороны. Так надо понимать.
Конечно, никто никого не призывает денно и нощно думать о предках. Просто в нас должен быть фундамент, в основе которого любовь к Родине, память о предках; определяющие ежедневно наши мысли и поступки. Особенно после таких писем.
---------------
Очрашырбыз, әнкәй!
Исенме, сөекле әнкәм! Менә тик хәзер
Табылды кәгазь һәм карандаш.
Шартлаулар туктады, тынычланды дөнья,
Минем урным- караңгы блиндаж.
Әни! Сүз бирдем бит кайтырмын диеп,
Гафу ит, син, элдә кайталмыйм.
Беләм, син өзеләсен минем өчен,
Аңла, әни, мин Ватанны саклыйм.
Эни! Көтмәгәндә аерылыштык бит,
Еракка алып китте минем юлларым.
Беләм, һәр көн саен капка алнында
Син көтәсен, кайтмасмы дип улым.
Әни! Бирешмә инде, катырын, бәгрем....
Тагын шартлау- туктатам язуымны.
Ошанам, хатым сиңа җитәр диеп,
Ә укыгач, күзләрең булыр тамчылы.
Тирән кайгырма, эни! Горурлан син,
Синең балаң һаман алгы сафта.
Инде көтмәгәндә үлем килә калса,
Ватан өчен үләм изге сугышта.
Эни! Гафу ит инде син мине,
Барысын да язалмыйм хәзер бу хатта.
Ошанам, без барыбер күрешербез,
Ходайның рәхмәтле култык астында.
Әйкәй...минем сөекле әнкәем.........
.М.Максут. 10.04.16г.
(перевод)
Мы встретимся, мама!
Здравствуй, мама! Ну вот, наконец,
Я добыл кусочек бумаги, карандаш.
Затихли орудия, нет бомбёжек,
Мое место – полутемный блиндаж.
Мама! Я обещал тебе вернуться.
Извини! Пока что никак не могу.
Знаю, ты скучаешь по мне так сильно,
И понимаешь, что я защищаю страну.
Мама! Так неожиданно мы расстались,
И дороги меня увели далеко-далеко.
Знаю, каждый день ты стоишь у калитки
И мысленно встречаешь сына своего.
Береги себя, мама, держись ты…..
Вот опять взрывы… заканчиваю писать.
Я уверен, письмо ты скоро получишь,
И со слезами, повторно будешь читать.
Не печалься, родная! Гордись,
Что твой сын как всегда - в строю.
Ну, а если даже что-то случится…
Погибаю за вас и за Отчизну свою.
Извини меня, мама! Извини родная,
Не всё я могу передать на словах.
Верю, мы встретимся опять, непременно
Под крылом у Всевышнего - на Небесах.
Мама, моя мама........Моя рука - на память…
-------------------
В 2010г удалось найти братскую могилу деда Садекова Мухамметши (1910- 10.12.42г). Удалось посетить могилу вместе с супругой Гульзифой.
Даже вот сегодня не покидает впечатления и эмоции от посещеия.
Вот сегодня еще раз пришлось вернуться к этой теме.
МИН БАБАМ КАБЕРЕ АЛНЫНДА.
И, балакаем, әллә бу синме,
Көттем...әй көттем бит сине.
Озак еллар ошанып тордым,
Килеп карарсыз дип мине.
Ятып калдым сугыш кырында,
Янымда сугыш иптәшләрем.
Алар мине тынычландырса да,
Барыбер өзелде бәгерләрем.
Туган якка кире кайтып
Күрәлмәдем әнкәй- әткәйне.
Ике балам ятим калдылар,
Сагындым хәләл җефетемне.
Туганнарым, күрешләрем
Барысы да күз алнымда.
Тик караңгы җир астында
Сагындыра барысын да.
Күрәлмәдем өч туганымны,
Алар да сугышта үлгәннәр.
Муртаза, Аллям һәм дә Әмир
Белмим кая күмелгәннәр.
Күпме авылдаш яшьли үлде
Бу сугыш кырларында.
Шул арада күп дусларым,
Каберләре – су астында.
Өметләндем кайтырмын дип,
Тик сугыш ярам тирән булды.
Хәбәр итәлми үләм дидем дә,
Әзрәил җанымны алды.
Каян эзләрләр, кемнәр эзләр
Җир кырыендагы каберемне.
Кемнәр язар, кем җиткерер
Минем үлгән хәбәремне.
Еллар буе яттым каберемдә,
Мине югалттылар инде диеп.
Эзләмәсләр, табалмаслар
Аяк басмаган җиргә килеп.
Бар икән дөньяда адәмнәр,
Ул да булса - минем оныгым.
Менә баскан әле каршымда
Димәк, мин дә табылдым.
Ничек мине эзләп таптың,
Син, ошанычлы оныгым?
Күрешүгә әй мин бик шат,
Бер күрү белән таныдым.
Хәләл җефетең дә яныңда,
Анарга да рәхмәтләрем.
Оныклар барлыгын беләм-
Аларга да сәйләмләрем.
Еллар буе яттым кабердә,
Әй көтте бит сезне күңел.
Хәзер янымда сез басканнар,
Димәк, мин ялгыз түгел.
Еллар үтсә дә – онытмагыз,
Минем кебек солдатларны.
Катем-догалар укыгыз,
Искә алыгыз җаннарны.
(М.Максут. 08.05.23 ел)
Давайте еще раз вспомним наших героев!
Видеоролик:
https://ok.ru/video/11254367519М.Максут.
Заранее извиняюсь, если не смогу успеть с ответным поздравлением.
Комментарии 9
Да, бабаем( бабайлар) каберда ятсалар да- барыбер безгә "игелекле, гадел, ахмаклык эшләмәгез, эшләрегезне уйлап эшләгез, безне онытмагыз ......" диеп әйтеп торалар.