34...Бөлүм.
Автор; И. Акпарова.
Нурайдын катуу чыккан унунон улам Медер уйдон атып чыкты,артынан эмне болуп кетти экен деп бутун суйроп Кумуш да шашып чыкты.
Нурай озун жаман сезип, дубалды кармап акырын жерге отурду.
Козу тумандап эч нерсе корунбой, денесин калтырак басып тили суйлой албай булдурактап калды.
Медер чуркап келип Нурайды колунан кармап тургузмакчы болду.
--- Бирок Нурай кыйналып жатса да, колу менен жансап керек эмес дегенсип колун нары шилтеп койду.
Озу ордунан аран туруп дубалды кармап акырын жылып отуруп, озунун болмосуно кирип аран эмерекке жетип сулк жыгылды.
Медер эмне кылышын билбей туруп калды,жаман болуп жаткан Нурайга карап турбастан тез жардам чакырды.
Заматта жетип келген тез жардам, Нурайга жардам корсотуп, эс алсын деп уйку дары сайып койду.
Бул абалда бейтапты уйго калтырууга мумкун эмес бейтапканага алып барыш керек деди тез жардам дарыгери.
Медер керек эмес ,уйдо озум караймын дарылар таркаса Нурайдын кандай болуп калганы билинет деди.
Нурайды мындай абалда озу бейтапканага алып барганга тартынды.
Нурай учун уккан создор, катуу сокку болгонун Медер айттырбай тушунду.
Ал дукондон келип калганын апасы экоо сезбей калды.
Нурайдын келишинен мурда конгуроо болгон болчу, ошондон улам апасы экоо суйлошуп жаткан болчу.
Апасынын жанынан карыш жылбаган балдар Нурайга эмне болгонун тушунушпой жатты.
Апаа! деп чуркап келген балдар Нурайды кучактап бетинен ооп жатышты.
Ал эч нерсени билбей уйку даарынын таасири менен терен уктап жаткан эле.
Чышш!-- деди Медер балдарга, апанар уктап жатат эс алсын, жургуло деп аларды Нурай жаткан болмодон алып чыгып кетти.
Бир топ убакыт откондон кийин,Нурай акырын козун ачты, кыймылдайын десе денесинин баары салмактанып калганын сезди.
Эки жакты карады, жанында эч ким жок экен.
Журогуно канжарды сайып алгандай, журогу тызылдап ооруп жатты.
Турмакчы болду,бирок алы кетип туралбады, салмактанып, озун оор сезди.
Нурай биринчи жолу озуну алсыз экенин сезди.
Турмуш эмнеге мынча
татаалсын?--- сенин ар тараптан соккон соккуна, деги чыдай
алаар бекенмин?-- менин кандай куноом бар, сенин алдында айтчы деп терен ушкуруп алды.
---- Бирок, жашоо ! --- айтайын сага, эгиздер менин бактым!
-- мен алардан айрыла албаймын,эгер мен алардан айрылсам,жашоонун мага кереги жок, мен аларды эч кимге бербеймин деп ичимден солкулдап эчкирип эчкирип ыйладым.
Ыйлап- ыйлап ичим бошоп отуруп калдым,бир кездеги апамдын айткан созу эсиме тушуп кетти.
Кыз жакшысы кут болот, жакшы болсон башына бак конот,жакшы кыздын дайыма акылы тунук, суйлогон созу, журум -туруму башкалардан бийик болот, болсо болбосо, чамынбастан акыл калчап,ойлонуп иш кылыш керек,жаман болсон баары жоктун тубуно жетип, эч нерседен жок каласын, деген созу отуруп эле эсиме тушуп кетип дароо чыйрала туштум.
Жанатан бери башым тумандап, жаман ойлордон айрыла албай жаман болуп жаткан жаным, бир аздан сон ошол создон кийин жаным жай алып тынчый туштум. Уйку дарынын таасириби ? -- же апамдын созунун таасириби ?--- билбеймин конулум жай алып калды.
---Кимге капа болом?
--эмнеге капа болом,?-- Медерди куноологонго эч кандай акым жок, ал болгону мени бактылуу болсун деди.
Ал мени минтип бактылуу кылбаса, мен башка менен кеткен болот белем деп ойлонуп кеттим.
Нурай балдарды коргусу келди бирок эмнегедир алсырап уйкусу келе берди.
Бугунчо балдарды корбой турайын.
Озумо келип алгыча деп,
керебетке жатып кайра эле уктап кетти.
Катуу уктаганына Нурай ошол боюнча эртеси турду.
Озуну жакшы сезип баш ооруусу басылып калыптыр.
Ошентип отурсам эшик такылдап калды.
Кирин дедим, кандайсын? деп энем кирди. Башымды ийкеп саламдашып койдум.
Жакшы болсон болду анан суйлошобуз деп чыгып кетти.
Анын артынан тапырап балдар кирип келишип апаа!---- деп мойнума асылып алышты.
Аларды жыттап отуруп столдо жазып таштап кеткен Медердин катына козум тушту.
Уландысы бар.
Чыгарма сонуна чыгып бара жатат.
И.Акпарова.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 26