Предыдущая публикация
бу төш кенә, дибез, төш кенә.
Адәм заты шулай күккә бәйле
сернең бик тә азын төшенә.
Төнлә аңны борчып торган нәрсә
ачыклана алгы көндә үк;
кәлтә – сине чагар бәндә икән,
ташкын булып чыга күлдәвек...
Буталыша барысы, башкаеңа
үтә авыр хәсрәт төшкәндә.
Мондый чакта безнең гомер сөрү
охшап куя яман төшкә дә.
Әсәренәм: төш-өн арасында
бернинди дә чикләр юк сыман.
Таңга кадәр очып, җиргә кайткач,
кемдер сыткан үттә... юынам.
Тәгъбирнамә битен актарганда
инде ничә тапкыр шик килде, –
минем җанга тоташ компьютерда
пәри кызы уйный шикелле.
Озак еллар буе кергән төшне
саный китсәң, бүген мең дә бер.
Инсаныңа иңгән ишарәткә,
Аллам, хәерлерәк мәгънә бир!
Зиннур Мансуров
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев