Баўсуны і ваколіцы (Казацкие Болсуны)

Фотографии появились только в 19 веке. Но архивные документы сохранили описание внешности двух болсунцев из 18 века: Василя Короля и Ивана Хомёнка. 1770 год: У 1770 годзе, у часе руска-турэцкай вайны 1768–1774 гг., сярод паганятых валоў Градскага кураня Навамесцкай сотні згадваюцца два баўсунцы: Васіль Макараў сын Кароль і Іван Міхайлаў сын Хамёнак. Іх разам з іншымі паганятымі ад Старадубскага палка ў сакавіку 1770 г. накіравалі ў розныя гарады і крэпасці, дзе фармаваліся абозы для забяспячэння рускай арміі, якая вяла баявыя дзеянні з туркамі. Гэтыя дваццацігадовыя баўсунскія казакі, якіх прадстаўнікі Градскага кураня Навамесцкай сотні нанялі ў якасці паганятых валоў, ужо верагодна не вярнуліся назад у Баўсуны. Хучэй за ўсё, у паходзе яны або памёрлі або загінулі. Але гістарычныя дакументы захавалі для нас асаблівыя прыкметы двух баўсунцаў, якія жылі 250 год таму. Іван Міхайлаў сын Хамёнак быў «росту невялікага, валасоў светларусых, вочы шэрыя, носа даўгаватага». Ягоны напарнік Васіль Макараў сын Кароль – «росту невялікага, валасоў светларусых, аблічча белага, вочы шэрыя» . Трэба дадаць, што ў Васіля Караля імя па бацьку памылковае, бо ён Максімаў сын, а не Макараў. Але ягоны бацька на той час памёр і Васіль верагодна жыў у сям’і свайго дзядзькі Макара. Таму яго і запісалі, як Макаравага сына.

Апошнія жыхары. Гісторыя пра перанос свячы, вёска Глыбаўка

Цікава, хто будзе 777-м?

І халаднік з калдунамі.

Смажаныя акунькі з Бесядзі. Ці плоткі.

Так раней вазілі бярвенні. 1934 г. каля Івацэвічаў.

"Вячоркі", 1935 год. Дзесьці пад Кобрынам.

Сярэдзіна 1970-х гадоў. На фота Пеця Дзёнак каля іструба (зруба). Зруб стаяў трохі ніжэй за Хітрыкаў. А праз дарогу бачна усадзьба Лісы Місевай. Страха пуні і ігруша за коллем. Калі мы вярталіся са школы, то падбіралі ігрушы, а то і рвалі іх з галінак. Смачныя былі ігрушы. А баба ЛІса з цапком ганяла нас.

Баўсунскае слова МАСКАЛЬ. Хто памятае, што яно азначае? І гэта зусім не "русский".