Ֆրիդոմ Հաուսի զեկույցը ,,Ինչու Լեռնային Ղարաբաղում հայեր չկան,, վերնագրով ոչ միայն հիմնավորում է Արցախի էթնիկ բնակչության բռնի տեղահանումը, այլև բացում է ուղիղ ճանապարհ միջազգային քրեական դատարան։ Ճիշտ է, այսօր խառն է աշխարհը, ամեն մեկն իր պատառն է փախցնում, այդ թվում և Ալիևը։ Եթե չի ավարտվելու քաոսը, Ֆրիդոմ Հաուսի զեկույցը, ճիշտ է, թղթի կտոր է, ոչ ավելին։ Բայց Ալիևն այդպես չի մտածում․ նա արդեն շրջանառում է արցախցիների վերադարձի կոնցեպտը, հանուն որի էլ հորինվել է արևմտյան ադրբեջանցիներ հակակշիռը, իբր ադրբեջանցիները խորհրդային փլուզման շրջանում էթնիկ զտման են ենթարկվել Հայաստանում։ Հիմա կասեք՝ կեղծիք է։ Այո, կեղծիք է, այն էլ անպատկերացնելի, երկիր ղեկավարողի կողմից, որովհետև ադրբեջանցու բռնի տեղահանման գոնե մեկ դեպք չի եղել։ Ավելին, Հայաստանում ուժ ու ահաբեկություն չի կիրառվել նույնիսկ Բաքվի ու Սումգայիթի կոտորածներից հետո։ Ադրբեջանցիները Հայաստանը լքել են կամովին, տնորինելով իրենց գույքն ու ունեցվածքը․ հարցրեք իրենց, շատերը ողջ են։ Ադրբեջանցիներին տրվել է անգամ գերեզմաններ տեղափոխելու ժամանակ ու հնարավորություն։ Դե հիմա դա համեմատեք Արցախում տեղի ունեցածի հետ։ Հիմա պարզ է, չէ, թե ինչու է Ալիևը Արցախի էթնիկ զտումը խցկում խորհրդային փլուզման արխիվ, որովհետև առանց հայերի Արցախը, Ալիևի օրոք, թե առանց նրա, Ադրբեջանի պատմության խարան է, եթե նույնիսկ Ալիևը գնա Բաքվի, Կիրովաբադի, Սումգայիթի ու Գանձայի հայերին ընդունելու ծիսակատարությանը․ ինչ է, նա չգիտի քանի հարյուր հազար հայ է բռնի տեղահանվել բուն Ադրբեջանից, որոնց մի մասը ստիպված եղավ տուն դնել Արցախում, որ բռնի տեղահանվի 2023-ին, նրանց պաշտպանելու եկած խաղաղապահի բարձր հովանու ներքո․ հետո պարզվեց մի խարան էլ այդ հովանին է․․․
Նվեր Մնացականյան
Комментарии 6