Предыдущая публикация
Әнкәйгә хат...
Сәлам әнкәй! Хәлең ничек?
Ничек тордың бүген йокыдан?
Арыдымы гомер иткән тәнең?
Ялгыз җаның дога укудан?
Хаман шулай газаплыймы,
Яшьләр тамып мамык мендәргә?
Түшәм әле дә сердәшме?
Ниләр сөйли соңгы көннәрдә?
Бишек өчен өлгән кадак,
Сагышыңны тоеп күзеңнән,
Еллар аша озатамы,
Маяк булып яшьлек эзеннән?
Беләм инде чагыламдыр,
Бик еш сиңа томан артында...
Сипкел йөзле сабый булып,
Маяк булып юллар чатында.
Ул юлларда куе тузан,
Басу - кырлар урган, чәчелгән..
Сокланасың, сөясеңдер мине,
Сыйпыйсыңдыр керпе чәчемнән.
Никадәрле шатлык булган,
Бәхет булган әни җаныңда...
Яшь йөзеңне хәтерләмим,
Бер тап шул мин изге каныңда.
Кичер мине, кичерә алсаң,
Кем уйлаган шулай буласын
Ялгызлыкта яшәтәм мин,
Һич уйламый ниләр кыласын.
Бары сүзләр! Уйласам да,
Үзгәрерме язмыш дигәнең?
Беркем алмас, көйгә салмас,
Өлеш булып миңа тигәнен.
Вөҗдан - газап! Намус - оят!
Ничек кенә уйдан кусам да,
Ә син мине барыбер яратасың,
Юлдан язган улың булсам да!
* * *
Рөстәм Сафин
Следующая публикация
Комментарии 5