1. Бадандан тушаётган таҳорат сувини уст - бошига сачратмаслик.
.
2. Қиблага юзланган ҳолда таҳорат қилиш.
.
3. Иложи борича таҳорат учун ўзгаларнинг ёрдамидан фойдаланмаслик.
.
4. Гапирмаслик.
.
5. Ҳар бир аъзони ювишда «бисмиллаҳ» ни айтиш.
6. Қулоққа масҳ тортиш асносида ҳўл жимжилоқни қулоқларнинг ичига суқиб қўйиш.
7. Остига сув бемалол етадиган кенг узукни ҳам айлантириб қўйиш.
(Агар узук тор бўлса, остига сув етиши учун уни айлантириб қўйиш фарз бўлади.)
8. Оғиз ва бурунга сувни ўнг қўлда олиш.
9. Бурунни қоқишда чап қўлни ишлатиш.
10. Таҳоратни намоз вақти киришидан олдин қилиш.
11. Сувни тежаш.
«Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир муд (чорак соъ) сувда таҳорат қилар эдилар».
Муттафақун алайҳ.
12. Таҳоратни адо этиб бўлгач,шаҳодат калималарини айтиш:
أشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وأشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ.
«Гувоҳлик бераманки, Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ, У ёлғиздир. Унинг шериги йўқ. Гувоҳлик бераманки, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам Унинг бандаси ва элчисидир».
Самараси:
«Унга саккиз жаннатнинг эшиклари очилади, у хоҳлаганидан киради».
Имом Муслим ривояти.
Имом Термизий ривоятида қуйидаги дуо ҳам қўшилган:
للهم اجعلني من التوابين واجعلني من المتطهرين.
«Аллоҳим, мени тавба қилгувчилардан ва покланувчилардан қилгин».
13. Имкон бўлса, таҳоратни ўз уйида қилиш.
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар:
«Кимки уйида таҳорат қилса, сўнгра Аллоҳнинг уйларидан бирига Аллоҳнинг фарзларидан бирини адо этиш учун юриб борса, унинг ҳар икки қадамининг бири ундан бир хатони ўчиради, бошқаси уни бир даража кўтаради».
Муслим ривояти.
14. Таҳоратдан сўнг икки ракъат намоз ўқиш.
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:
«Кимки мана шу таҳоратимдек таҳорат қилса, сўнг икки ракъат намоз ўқиса, икки ракъатида ўзи билан гаплашмаса, унинг олдинги гуноҳлари кечирилади».
Бухорий ва Муслим ривояти.
Муслим Уқба ибн Омирдан ривоят қилган ҳадисда:
«Унга жаннат вожиб бўлажак», дейилган.
Мусулмон киши бир кеча-кундузда бир неча марта - баъзилар беш, баъзилар чошгоҳ, таҳажжуд ва бошқа нафл намозлар сабабли ундан ҳам кўп марта таҳорат қилади. У ҳар сафарги таҳоратида мазкур суннатларни такрор-такрор адо этар экан, бунда суннатни иҳё қилишни ният қилса, буюк ажрларга эга бўлади.
Таҳоратда ушбу суннатларни барпо этишнинг самараси:
«Кимки таҳорат қилса, таҳоратни гўзал қилса, вужудидан, ҳатто тирноқларининг остидан хатолари тўкилиб кетади».
Муслим ривояти.
«Сизлардан қай бирингиз таҳорат қилса, таҳоратни чиройли адо этса, сўнг туриб, қалби ва юзи (яъни бутун вужуди) билан Аллоҳга юзланган ҳолда икки ракъат намоз ўқиса, унга жаннат вожиб бўлади, гуноҳлари мағфират қилинади».
Муслим ривояти.
Имом Нававий айтадилар:
«Ушбу мартаба инсонда шайтоний хаёллардан тийишга тиришганлиги, намозига қаттиқ риоя қилганлиги, жидду жаҳд билан қалбини Аллоҳга холи қилиб, ҳатто кўз юмиб-очгунча миқдорда ҳам чалғимаганлиги, шайтондан халос бўлганлиги боисидан ҳосил бўлади».
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 9