МОДАРО, ХОКИ ВАТАН ЗАРРИН АСТ!...

Ман мусофиру ғарибам Модар,
Дур аз хоки диëри хешам.
Дилам аз захми ғарибӣ дар сӯз,
Марҳаме нест, ба калби решам.
Модаро, хоки Ватан зарин аст,
Ба Худо оби Ватан ширин аст.
Аз пайи рӯзӣ ҳама сарсонем,
Гоҳ дар гармиву гаҳ сармоӣ.
Эй, Худо, кош замоне ойем,
Боз сӯи Ватани бобоӣ.
Ҳаркӣ аз хоки Ватан берун нест,
Дарди ин сина куҷо медонад.
Мо мусофиру, вале фарзандон,
Ҳолашон чист, Худо медонад.
Модаро, хоки Ватан заррин аст,
Ба Худо оби Ватан ширин аст.

ҒУССА МАХӮР, МУСОФИР...

Ғусса махӯр, мусофир, ин ҷо моҳам ғарибем,
Аз дидани рӯи моҳ, як умр бе насибем.
Фарқе надорад, бе ту баҳорамон бо поиз,
Намебинӣ, шеърҳо ҳама шуданд ғамангез.
Ғусса махӯр, мусофир, онҷо, ки ҳаво бад нест,
Ин ҷо, вале осмон ашк рехтанам балад нест.
Ғусса махӯр, мусофир, фидои қалби тангат,
Фидои барги нозу он чашмони қашангат.
Ғусса махӯр, мусофир, талхи ҳавои дурӣ,
Ман ин, ки инро медонам, ки ту чи қадр сабурӣ.
Ғусса махӯр, мусофир, боз ҳам миёӣ ба зудӣ,
Моро бигуй, чӣ кардӣ, аз вақти ту набудӣ?
Ғусса махӯр, мусофир, ғусса асар надорад,
Аз дили ту медонам, ҳеҷ кас хабар надорад.
Ғусса махӯр, мусофир, ҳамеша ин ҷури нест,
Ҳамеша, ки азизам роҳат ба ин дурӣ нест.
Ғусса махӯр, мусофир, ғусса кори гулҳо нест,
Сафар як имтиҳон аст, ба ҷони ту бало нест.
Ғусса махӯр, мусофир, ту худи осмонӣ,
Дар орзуи рӯзе, ки биёиву бимонӣ.